Definicja hasła: biała broń
- biała broń
broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.). We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż
są uważane za białą broń.
Biała broń to rodzaj broni, która jest używana do walki wręcz. Jest to rodzaj broni, który nie wymaga użycia prochu ani ładunku wybuchowego. W przeszłości biała broń była używana do walki na polu bitwy, ale obecnie jest ona głównie używana w łowiectwie.
Do najbardziej popularnych rodzajów białej broni należą miecze, szable, bagnety i noże. Miecze są często używane do polowania na duże zwierzęta, takie jak dziki czy jelenie. Szable są często używane do polowania na mniejsze zwierzęta, takie jak lisy lub dzikie króliki. Bagnety są często używane do polowania na ptaki lub inne małe zwierzęta. Noże są często używane do polowania na drobne zwierzęta, takie jak myszy lub nornice.
We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż są również uważane za białą broń. Kordelas to rodzaj broni palnej, która może być używana do polowania na duże zwierzęta, takie jak dzik czy jeleń. Noże są często używane do polowania na drobne zwierzęta, takie jak myszy lub nornice.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj biała broń w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- barwa
dawna nazwa farby zwierciny.
- bałwanica
żerdka, na której umieszcza się bałwana.
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- byk stadny
jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.
- bażantarnik
wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni
- bielenie
zdejmowanie skóry z ubitej zwierzyny.
- bigle
angielska rasa psów gończych.
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- biotop
środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.