borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L). - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: borsuk

borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).: gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. Wierzch ciała srebrzystoszary, spód czarny, na bokach głowy, widoczna z daleka, szeroka czarna pręga. Zamieszkuje lasy i remizy śródpolne. Występuje w górach do 3000 m npm. Kopie obszerne nory, w których przesypia dzień, całą zimę oraz rozmnaża się. B. odżywia się pokarmem roślinnym i zwierzęcym (zjada drobne kręgowce, jaja ptaków, owady, ślimaki, jagody, nasiona, kłącza itp.). W marcu lub kwietniu samica, po trwającej około roku ciąży (początkowo po zapłodnieniu rozwój zarodkowy jest zatrzymany), rodzi 3-4 młode. B. jest zwierzęciem łownym. Poluje się na niego w jesieni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj borsuk w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła borsuk, napisz tutaj:

baka: inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)

bełt: krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.

bródka: krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).

biel: białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.

berdanka: przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.

bałwan, bałwan, cień: wypchany cietrzew lub zrobiona z tektury jego makieta osadzona na żerdce - bałwanicy. B. umieszczony w koronie drzew (przeważnie brzóz) ma przywabiać cietrzewie.