Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bij!

bij!

rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, aby zaatakował zwierzynę.

"Bij!" to rozkaz wydawany przez sokolnika ptakowi łowczemu, mający na celu skierowanie go w stronę zwierzyny i wywołanie ataku. Jest to polecenie związane z działaniami sokolnika podczas polowania ptakami drapieżnymi, które służą do chwytania lub ścigania zwierząt łownych. Głównym celem jest skierowanie ptaka drapieżnego w kierunku zdobyczy, tak aby ten mógł zaatakować i złapać zwierzynę. Komenda "Bij!" jest wydawana w momencie, gdy sokolnik zlokalizuje zwierzynę i potrzebuje wsparcia swojego ptaka łowczego w podjęciu akcji myśliwskiej.

Sokolnictwo, czyli sztuka polowania za pomocą ptaków drapieżnych, opiera się na ściśle określonych procedurach i komunikacji pomiędzy sokolnikiem a jego ptakami. Komenda "Bij!" stanowi istotny element tej komunikacji, umożliwiający koordynację działań między człowiekiem a drapieżnym ptakiem łowczym. W odpowiedzi na to polecenie ptak powinien przystąpić do akcji, atakując i chwytając zwierzynę zgodnie z intencjami sokolnika.

W praktyce "Bij!" jest jednym z sygnałów dźwiękowych lub gestów używanych przez sokolnika w celu kontroli zachowań swojego ptaka drapieżnego w trakcie polowania. Poprzez przekazanie tej komendy chce on zapewnić skuteczny atak i złapanie zdobyczy przez swojego ptaka łowczego, co jest kluczowe dla sukcesu polowania.

Warto zaznaczyć, że dla skutecznego oraz etycznego korzystania z technik sokolnictwa niezbędna jest wiedza na temat natury i zachowań dzikich zwierząt oraz umiejętność właściwej opieki nad ptakiem drapieżnym. Komenda "Bij!" odgrywa więc istotną rolę w kontekście bezpiecznego i efektywnego działania w ramach tradycyjnych praktyk myśliwskich stosowanych przez sokolników.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bij! w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.

białoczółka

inaczej gęś białoczelna.

buchta

inaczej buchtowisko.

bażant kaukaski

inaczej bażant zwyczajny.

białozór

inaczej sokół białozór.

bródka

krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).

broda

1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

broń myśliwska

broń biała lub palna, wyrabiana lub przystosowana do celów myśliwskich. Pierwszą bronią myśliwską pierwotnego człowieka były pałki i maczugi, później oszczepy, topory, proce, łuki i (...)

bałykowanie

czołganie się, pełzanie na brzuchu psa myśliwskiego.