Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: badylarz

badylarz

byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.

Badylarz to byk łosia lub daniela, charakteryzujący się porożem o odnogach podobnych do jeleniego. Poroże składa się z dwóch głównych części: rogów i odnóg, przy czym rogi są zazwyczaj dłuższe i grubsze niż u jelenia, a odnogi krótsze i cieńsze. Zwierzę to jest rzadko spotykane w Europie, lecz można je znaleźć w niektórych rejonach Rosji i na Syberii. Badylarze są mniejsze od łosi i danieli, choć osiągają masę do 300 kg. Ich sierść jest ciemniejsza niż u innych gatunków łosi i danieli, a poroże charakteryzuje się większą skomplikowanością oraz ilością odnóg. Polowanie na badylarza jest trudne z uwagi na ich rzadkość i trudno dostępne siedliska. Dodatkowo zwierzęta te są chronione przez prawo, co wymaga uzyskania specjalnego pozwolenia na polowanie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj badylarz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

brew, brew, korale, róża

u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.

bączek

inaczej antabka.

biała broń myśliwska

broń zaczepna do walki wręcz: rohatyna, oszczep, kordelas, tasak, miecz, nóż myśliwski. Obecnie używane są tylko kordelasy do dokłuwania grubego zwierza (w Polsce sposób zabroniony) i (...)

bezpiecznik

mechanizm zabezpieczający broń przed przypadkowym strzałem w niepożądanym momencie.

baza paszowa

żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.

baka

inaczej poduszka. balistyka - nauka o ruchu pocisków badająca zjawiska zachodzące w lufie po zapaleniu prochu (b. wewnętrzna), ruch pocisku (...)

bąblowica

choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.