Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bierczy

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

Bierczy to jeden z rodzajów chartów, które pełnią rolę w polowaniu. Są to psy o specjalnie dobranych cechach, wysokiej prędkości, zwinności i siły, co umożliwia im dogonienie i chwycenie zwierzyny zręcznie. Bierczy są znane ze swojej szybkości, wytrzymałości i determinacji w pościgu za zwierzyną. Dzięki tym cechom są efektywnym narzędziem w polowaniu na bardzo szybkie gatunki zwierząt. Ich inteligencja oraz naturalne instynkty sprawiają, że potrafią skutecznie wykorzystać swoje umiejętności do chwytania upolowanej zwierzyny.

Bierczaki wykazują także dużą odporność na warunki atmosferyczne oraz wpływ środowiska naturalnego, co pozwala na używanie ich przez cały rok w różnych środowiskach łowieckich. Ich naturalna odporność na choroby i pasożyty ułatwia też przetrwanie w trudnych warunkach.

W związku z ich specyficznymi zdolnościami do polowania oraz warunkami, w jakich są używane, bierczy wymagają odpowiedniej opieki i treningu, aby utrzymać ich formę fizyczną oraz umiejętności łowieckie na odpowiednim poziomie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bierczy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

berło

drążek na który sadza się ptaka łowczego,

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

biegasowy

określenie myśliwego, poruszającego się pieszo podczas polowania z psami gończymi.

bigle

angielska rasa psów gończych.

bekowisko

okres godowy danieli, przypadający na przełom października i listopada (zob. daniel).

bobrowe

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.

bekas kszyk

inaczej kszyk.

biała broń

broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.). We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż

bębenek

wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.

bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)

gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.