Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bierczy

bierczy, bierczy, chwatny

chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.

Bierczy to jeden z rodzajów chartów, które pełnią rolę w polowaniu. Są to psy o specjalnie dobranych cechach, wysokiej prędkości, zwinności i siły, co umożliwia im dogonienie i chwycenie zwierzyny zręcznie. Bierczy są znane ze swojej szybkości, wytrzymałości i determinacji w pościgu za zwierzyną. Dzięki tym cechom są efektywnym narzędziem w polowaniu na bardzo szybkie gatunki zwierząt. Ich inteligencja oraz naturalne instynkty sprawiają, że potrafią skutecznie wykorzystać swoje umiejętności do chwytania upolowanej zwierzyny.

Bierczaki wykazują także dużą odporność na warunki atmosferyczne oraz wpływ środowiska naturalnego, co pozwala na używanie ich przez cały rok w różnych środowiskach łowieckich. Ich naturalna odporność na choroby i pasożyty ułatwia też przetrwanie w trudnych warunkach.

W związku z ich specyficznymi zdolnościami do polowania oraz warunkami, w jakich są używane, bierczy wymagają odpowiedniej opieki i treningu, aby utrzymać ich formę fizyczną oraz umiejętności łowieckie na odpowiednim poziomie.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bierczy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

blaszkodziobe, blaszkodziobe (Anseriformes)

rząd ptaków wodnych i wodno-błotnych, do których z ptaków łownych należą gęsi i kaczki. B. mają stosunkowo długą i cienką szyję, dziób pokryty miękką skórą, zakończony tzw. (...)

bokobrody

kępy sierści na policzkach rysia.

borówka

przeważnie drewniana trąbka myśliwska.

bażant kolchijski, bażant kolchijski, obrożny

bażant zwyczajny posiadający białą obrożę na szyi.

bukiet

gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.

burknięcie

charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.

bigle

angielska rasa psów gończych.

bek

1) głos byka daniela w okresie bekowiska;
2) inaczej beczenie.

biomasa

masa jaką posiada organizm łub grupa organizmów żywych (np. populacja).

bródka

krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).