Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: berło

berło

drążek na który sadza się ptaka łowczego,

Berło jest długim, cienkim drążkiem służącym do sadzenia ptaka łowczego. Jest jednym z kluczowych elementów wyposażenia łowczego, umożliwiającym obserwację ptaka w locie oraz wykonywanie manewrów lotniczych. Berło, najczęściej wykonane z drewna, metalu lub tworzywa sztucznego, może mieć kilka do kilkunastu centymetrów długości i szerokość od około pięciu do dziesięciu centymetrów. Jego koniec jest wyposażony w małą kulkę lub inny element umożliwiający ptakowi swobodne siedzenie na drążku. Berło jest przymocowane do uprzęży ptaka łowczego i pozostaje na nim także podczas lotu, umożliwiając wielofunkcyjne zastosowanie podczas polowań oraz treningu ptaka.

Ponadto berła są wykorzystywane do transportu ptaków między miejscami polowań oraz na inne wydarzenia łowieckie. Ich trwała konstrukcja zapewnia bezpieczeństwo ptakom podczas transportu. Dodatkowo berła mogą być także używane do treningu ptaka łowczego - pomagając w nauce określonych manewrów lotniczych. Z uwagi na różnorodną materię, z jakiej są wykonane berła, a także ich specjalistyczne zastosowanie, stanowią one kluczowy element wyposażenia każdego łowcy specjalizującego się w polowaniach za pomocą ptaków szkolonych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj berło w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

Białowieska Puszcza

największy i najbardziej naturalny obszar leśny na Niżu Środkowoeuropejskim zajmujący około 1250 km2, w tym 51 km2 to Białowieski Park Narodowy z rezerwatem o charakterze puszczy pierwotnej, (...)

bekiesza

okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.

bić

1) o ptaku łowczym: uderzać na zdobycz;
2) o broni myśliwskiej: strzelać.

badyle

1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.

broń odprzodowa

dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.

beczenie

1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).

butelka

postawa zaniepokojonego koguta głuszca z wyciągniętą ku górze szyją.

breneka

potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej

baza paszowa

żer dostępny dla zwierzyny w danym łowisku.