Definicja hasła: bielactwo
- bielactwo
inaczej albinizm.
Osobniki dotknięte albinizmem mogą mieć problemy zdrowotne związane z brakiem pigmentacji, takie jak nadwrażliwość na słońce czy wzmożone ryzyko wystąpienia raka skóry. W świecie zwierząt, bielactwo może wpływać na zdolność do kamuflażu i przeżycie w naturalnym środowisku oraz utrudniać relacje społeczne.
W kulturze ludowej oraz w niektórych społecznościach, bielactwo było często powodem różnych przesądów i mitów związanych z nadprzyrodzonymi mocami lub złym omenem. Z drugiej strony, osobniki z bielactwem były często obserwowane i badane przez naukowców ze względu na swoją unikalność genetyczną i fizyczną.
Na łonie natury bielactwo jest rzadkie, jednak w niektórych populacjach zwierząt może pojawiać się z większą częstotliwością z powodu specyficznych warunków środowiskowych. Dla nauki genetyki i ekologii obecność albinizmu w populacjach zwierząt stanowi przedmiot badań nad dziedziczeniem cech oraz adaptacją do środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bielactwo w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- burknięcie
charakterystyczny odgłos zrywającego się z ziemi jarząbka.
- badylarz
byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.
- bezoar, bezoar, Izy jelenia
oleista ciecz wydzielająca się w dołkach łzowych przeżuwaczy, zwłaszcza jeleni.
- bekasy
nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.
- bełt
krótka i ciężka strzała do kuszy; składa się z grotu i trzonu, zaopatrzonego w dolnej części w lotki.
- biel
białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.
- brochowisko
inaczej babrzysko.
- bażantarnik
wykwalifikowany pracownik prowadzący hodowlę w bażantarni
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.
- beczenie
1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).