Definicja hasła: bielactwo
- bielactwo
inaczej albinizm.
Osobniki dotknięte albinizmem mogą mieć problemy zdrowotne związane z brakiem pigmentacji, takie jak nadwrażliwość na słońce czy wzmożone ryzyko wystąpienia raka skóry. W świecie zwierząt, bielactwo może wpływać na zdolność do kamuflażu i przeżycie w naturalnym środowisku oraz utrudniać relacje społeczne.
W kulturze ludowej oraz w niektórych społecznościach, bielactwo było często powodem różnych przesądów i mitów związanych z nadprzyrodzonymi mocami lub złym omenem. Z drugiej strony, osobniki z bielactwem były często obserwowane i badane przez naukowców ze względu na swoją unikalność genetyczną i fizyczną.
Na łonie natury bielactwo jest rzadkie, jednak w niektórych populacjach zwierząt może pojawiać się z większą częstotliwością z powodu specyficznych warunków środowiskowych. Dla nauki genetyki i ekologii obecność albinizmu w populacjach zwierząt stanowi przedmiot badań nad dziedziczeniem cech oraz adaptacją do środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bielactwo w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- biel
białe czubki szczeciny porastającej grzbiet capa kozicy; stanowi jedno z trofeów kozicy.
- biegi
nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.
- bekasik, bekasik (Lymnocryptes minimus Brün)
ptak z rodziny brodźców z rzędu siewkowatych. Najmniejszy z łownych bekasów podobny do kszyka lecz o ciemniejszym grzbiecie z zielonym metalicznym połyskiem. Długość ciała 21-22,5 cm. (...)
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- bigle
angielska rasa psów gończych.
- błotniaki, błotniaki (Circus)
rodzaj ptaków drapieżnych z rodziny jastrzębiowatych W Polsce jako lęgowe występują trzy gatunki: b. stawowy, b. zbożowy i b. popielaty.
- białoczółka
inaczej gęś białoczelna.
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bobrowe
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku pilnowania przez ludność miejscową żeremi bobrów w obrębie osady.