Definicja hasła: bębnienie
- bębnienie
zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.
Bębnienie jest zachowaniem obronnym, charakterystycznym dla zająca, które ma na celu odstraszenie wroga. Zając siada wtedy na zadzie i bije przednimi skokami o ziemię. Ten dźwięk jest głośny i służy jako sygnał ostrzegawczy dla innych zwierząt, informując o potencjalnym niebezpieczeństwie. Bębnienie stanowi także formę komunikacji między zającami, umożliwiając im reagowanie na zagrożenia wspólnie. Istotne jest szanowanie tego zachowania jako naturalnej reakcji obronnej oraz unikanie nadmiernego stresu dla tych zwierząt, pozwalając im swobodnie wykorzystywać swoje instynkty.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bębnienie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- barłóg
legowisko dzika lub niedźwiedzia.
- bekanie
akt płciowy u jeleni i danieli.
- berto
drążek, na którym sadza się ptaka łowczego. Dawniej na b. sadzano również puchacza podczas polowania z nim na drapieżniki.
- bobki
odchody łosia, jelenia, daniela, muflona, sarny, zająca i królika.
- bukiet
gromadne zrywanie się barwnie upierzonych bażantów przed myśliwym.
- baza hodowlana
pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.
- blaszkodziobe, blaszkodziobe (Anseriformes)
rząd ptaków wodnych i wodno-błotnych, do których z ptaków łownych należą gęsi i kaczki. B. mają stosunkowo długą i cienką szyję, dziób pokryty miękką skórą, zakończony tzw. (...)
- bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)
ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)
- bekas dubelt
inaczej dubelt.
- bąblowica
choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.