Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: biotop

biotop

środowisko życia organizmów, odznaczające się swoistymi układami warunków ekologicznych (np. staw), które różnią go od sąsiadujących z nim. innych b.

Biotop to określone środowisko życia organizmów, charakteryzujące się specyficznymi warunkami ekologicznymi, które odróżniają je od innych sąsiednich środowisk. Może to być np. las, staw, łąka, pustynia lub inne podobne miejsce stanowiące siedlisko dla różnorodnych gatunków roślin i zwierząt. Biotopy są niezmiernie istotne dla utrzymania bioróżnorodności na Ziemi, zapewniając schronienie oraz dostęp do pożywienia dla wielu gatunków. Dodatkowo, biotopy pełnią istotną rolę dla ludzi poprzez zapewnienie surowców naturalnych oraz usług ekosystemowych.

Zachowanie i ochrona biotopów jest kwestią kluczową z uwagi na ich integralność ekologiczną oraz znaczenie dla zachowania równowagi w przyrodzie. Wpływ czynników zewnętrznych takich jak zanieczyszczenia, degradacja gleby czy zmiany klimatu może mieć negatywny wpływ na biotopy poprzez dezorganizację struktury ekosystemu oraz zmniejszenie liczebności populacji zamieszkujących dany obszar. Dlatego ważne jest podejmowanie działań mających na celu ograniczenie lub eliminację negatywnych skutków tych czynników oraz aktywna ochrona biotopów. W tym celu konieczna jest odpowiednia edukacja społeczna oraz stosowanie efektywnych praktyk zarządzania środowiskowego w celu zachowania i ochrony różnorodności biologicznej biotopów.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj biotop w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

beczenie

1) głos wydawany przez owce i jagnięta muflona;
2) dźwięk wydawany przez kszyka podczas lotu tokowego (sterówkami).

baza hodowlana

pogłowie zwierzyny konieczne do prowadzenia hodowli danego gatunku w łowisku.

buchtowanie

rycie gleby przez dziki w poszukiwaniu pożywienia.

bobrowanie

szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.

brożek

niewielka sieć używana dawniej do łowienia ptaków.

bekas funtowy

gwarowe określenie dubella.

bąblowica

choroba wywołana przez larwę tasiemca bąblowcowego (Echinococcus granulosus), tworzącego pęcherze w ścianach jamy brzusznej lub wątroby.

brok

dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.

Białowieska Puszcza

największy i najbardziej naturalny obszar leśny na Niżu Środkowoeuropejskim zajmujący około 1250 km2, w tym 51 km2 to Białowieski Park Narodowy z rezerwatem o charakterze puszczy pierwotnej, (...)

bączek

inaczej antabka.