Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: brok

brok

dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.

Brok – dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu, używanego do łowienia małych ptaków i drobnej zwierzyny. W literaturze łowieckiej oraz w dawnym rzemiośle myśliwskim termin "brok" był stosowany dla określenia śrutu o średnicy poniżej 2 mm. Brok był wykorzystywany głównie do polowań na ptactwo drobne, takie jak skowronki, szpaki czy strzyżyki, ale także do łowienia małych zwierząt lądowych jak zające czy kuropatwy.

Nazwa "brok" wskazuje na bardzo małą wielkość śrutu, który mógł być używany zarówno w strzelbach hakowych, jak i gładkolufowych. Z racji swojej niewielkiej masy i rozmiaru, broki charakteryzowały się krótkim zasięgiem i ograniczoną siłą penetracji, co sprawiało, że były skuteczne jedynie podczas polowań na bliskie odległości.

Współcześnie stosowanie terminu "brok" jest mocno ograniczone, ponieważ obecnie preferowane są większe kalibry śrutu oraz nowoczesne materiały, które zapewniają lepsze parametry balistyczne i skuteczność strzału. Niemniej jednak historia tego terminu stanowi istotny element tradycji myśliwskiej oraz rozwoju broni i amunicji łowieckiej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brok w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

broda

1) pęk piór na szyi głuszca;
2) kępa włosów pod dolną szczęką łosia
3) kępa włosów na grzbiecie kozicy;
4) zwisająca część grzywy jelenia.

badyle

1) nogi daniela, jelenia i łosia;
2) poroże badylarza.

bębnienie

zachowanie zajęcy w celu odstraszenia wroga; siadają wtedy na zadzie i przednimi skokami biją o ziemię.

bekas kszyk

inaczej kszyk.

brew, brew, korale, róża

u niektórych ptaków (np. głuszec, cietrzew) czerwona narośl nad okiem w kształcie półksiężyca.

białozór

inaczej sokół białozór.

bulgot

jeden z charakterystycznych głosów wydawanych podczas toków przez koguty cietrzewia.

badylarz

byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.

bek

1) głos byka daniela w okresie bekowiska;
2) inaczej beczenie.

bałwanica

żerdka, na której umieszcza się bałwana.