Definicja hasła: brok
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
Brok – dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu, używanego do łowienia małych ptaków i drobnej zwierzyny. W literaturze łowieckiej oraz w dawnym rzemiośle myśliwskim termin "brok" był stosowany dla określenia śrutu o średnicy poniżej 2 mm. Brok był wykorzystywany głównie do polowań na ptactwo drobne, takie jak skowronki, szpaki czy strzyżyki, ale także do łowienia małych zwierząt lądowych jak zające czy kuropatwy.
Nazwa "brok" wskazuje na bardzo małą wielkość śrutu, który mógł być używany zarówno w strzelbach hakowych, jak i gładkolufowych. Z racji swojej niewielkiej masy i rozmiaru, broki charakteryzowały się krótkim zasięgiem i ograniczoną siłą penetracji, co sprawiało, że były skuteczne jedynie podczas polowań na bliskie odległości.
Współcześnie stosowanie terminu "brok" jest mocno ograniczone, ponieważ obecnie preferowane są większe kalibry śrutu oraz nowoczesne materiały, które zapewniają lepsze parametry balistyczne i skuteczność strzału. Niemniej jednak historia tego terminu stanowi istotny element tradycji myśliwskiej oraz rozwoju broni i amunicji łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brok w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bałykowanie
czołganie się, pełzanie na brzuchu psa myśliwskiego.
- brzemienna
jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.
- bukiew
nasiona buka, ulubiona karma zwierzyny, szczególnie dzików. Jeżeli bukiew obrodzi w jakiejś okolicy, to dziki ściągają tam z całego terenu.
- buszówka
inaczej buszowanie.
- bażantowate, bażantowate (Phasianidae)
rodzina ptaków z rzędu kuraków, W Polsce żyją dziko 3 gatunki łowne: bażant, kuropatwa i przepiórka.
- byk stadny
jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.
- borsuk, borsuk, jaźwiec (Mcles meles L).
gatunek łowny z rodziny łasicowatych. Długość ciała 61-72 cm, wysokość 30 cm, ciężar 10- 16 kg, kończyny silne - przednie zakończone długimi pazurami służącymi do kopania nor. (...)
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bernikla obrożna, bernikla obrożna (Branta bernikla L.)
gęś gnieżdżąca się w obrębie koła polarnego. W Polsce można spotkać b. w północnych rejonach kraju w okresie od września do kwietnia.