Definicja hasła: brok
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
Brok – dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu, używanego do łowienia małych ptaków i drobnej zwierzyny. W literaturze łowieckiej oraz w dawnym rzemiośle myśliwskim termin "brok" był stosowany dla określenia śrutu o średnicy poniżej 2 mm. Brok był wykorzystywany głównie do polowań na ptactwo drobne, takie jak skowronki, szpaki czy strzyżyki, ale także do łowienia małych zwierząt lądowych jak zające czy kuropatwy.
Nazwa "brok" wskazuje na bardzo małą wielkość śrutu, który mógł być używany zarówno w strzelbach hakowych, jak i gładkolufowych. Z racji swojej niewielkiej masy i rozmiaru, broki charakteryzowały się krótkim zasięgiem i ograniczoną siłą penetracji, co sprawiało, że były skuteczne jedynie podczas polowań na bliskie odległości.
Współcześnie stosowanie terminu "brok" jest mocno ograniczone, ponieważ obecnie preferowane są większe kalibry śrutu oraz nowoczesne materiały, które zapewniają lepsze parametry balistyczne i skuteczność strzału. Niemniej jednak historia tego terminu stanowi istotny element tradycji myśliwskiej oraz rozwoju broni i amunicji łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj brok w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- breneka
potocznie o naboju i pocisku kulowym do broni śrutowej
- bierczy, bierczy, chwatny
chart, który po dogonieniu zwierza natychmiast chwyta go zręcznie.
- bieleć
o gronostaju, zającu bielaku i pardwie: zmieniać sierść lub pióra na zimę (na białe).
- bobrowanie
szukanie przez psa zmierzymy w zaroślach wodnych.
- budka
1) zasłona z gałęzi stosowana przy polowaniach na cietrzewie i bataliony;
2) paśnik dla kuropatw ustawiany w polu.
- brochowisko
inaczej babrzysko.
- bekas funtowy
gwarowe określenie dubella.
- brok
dawna myśliwska nazwa bardzo drobnego śrutu.
- bekiesza
okrycie z sukna podbite futrem używane na polowaniach w zimie, wprowadzone za czasów króla Stefana Batorego.