Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bekasy

bekasy

nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.

Bekasy to ptaki łowne, które występują w Polsce. Do tej grupy zaliczamy trzy gatunki: bekasika, dubelta i kszyka. Są one dość małe, osiągając długość od 25 do 30 cm. Ich ubarwienie jest zazwyczaj ciemne, z białymi plamami na skrzydłach i ogonie. Mają długie, szpiczaste dzioby i silne nogi.

Bekasy żywią się głównie owadami, ale także innymi małymi zwierzętami, takimi jak żaby i ryby. Są aktywne w ciągu dnia, a ich aktywność jest szczególnie widoczna w porze wieczornej. Lubią polować na swoje ofiary na niskich drzewach lub trawie.

Bekasy są bardzo popularne wśród myśliwych ze względu na ich łatwość polowania. Są one również często hodowane jako ptaki ozdobne. Należy pamiętać, że bekasy są chronione przez prawo i należy je traktować z szacunkiem i ostrożnością podczas polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bekasy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

bigle

angielska rasa psów gończych.

byk stadny

jeleń byk władający chmarą w okresie rykowiska.

badylarz

byk łosia lub daniela posiadający poroże (zamiast łopat) o odnogach jak u jelenia.

biegi

nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.

brzemienna

jedynie o niedźwiedzicy noszącej płód.

baran, baran, tryk

dorosły samiec muflona.

bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski, bażant zwyczajny łowny, kaukaski, kolchijski (Phasianus colchicus L.)

ptak łowny z rodziny bażan- towatych, z rzędu kuraków. Pochodzi głównie z zachodniej i środkowej Azji, do Polski sprowadzony w XVIII w. Samieć jest barwnie upierzony o metalicznym połysku (...)

bielak

inaczej zając bielak.

broń odtylcowa

broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)

bródka

krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).