Definicja hasła: bekasy
- bekasy
nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.
Bekasy to grupa ptaków łownych z rodziny brodźców, które obejmuje trzy gatunki występujące w Polsce: bekasika, dubelta i kszyka. Charakteryzują się małym rozmiarem, osiągając długość od 25 do 30 cm, oraz ciemnym ubarwieniem z białymi plamami na skrzydłach i ogonie. Ptaki te posiadają długie, szpiczaste dzioby i silne nogi. Ich dieta składa się głównie z owadów, ale także spożywają inne małe zwierzęta jak żaby i ryby. Bekasy są aktywne w ciągu dnia, a ich polowanie jest widoczne zwłaszcza w porze wieczornej, preferując niskie drzewa lub trawę jako punkt wyjścia do zdobywania pożywienia.
Ze względu na łatwość polowania bekasy cieszą się popularnością wśród myśliwych, stanowią także obiekt hodowli jako ptaki ozdobne. Jest to jednak gatunek chroniony przez prawo łowieckie, co wymaga respektowania okresów ochronnych i ostrożności podczas polowania. Niektórzy klasyfikują również słonkę do grupy bekasów ze względu na jej przynależność do tej samej rodziny brodźców.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bekasy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- buszowanie, buszowanie, buszówka
o psie myśliwskim: przeszukiwanie trzcin i zarośli w pogoni za ptactwem lub zwierzyną.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- biegi
nazwa nóg łosia, jelenia, daniela, kozicy, muflona i dzika. Jest to określenie ogólne, nie eliminujące nazw odnoszących się do poszczególnych gatunków.
- baran, baran, tryk
dorosły samiec muflona.
- bokobrody
kępy sierści na policzkach rysia.
- bróg
ruchomy daszek oparty na czterech słupkach, pod którym przechowuje się siano, liściarkę i inną karmę dla zwierzyny.
- bekas dubelt
inaczej dubelt.
- baskila
metalowa część łącząca kolbę z lufami w łamanej broni myśliwskiej. W baskili znajdują się mechanizmy napinające, odpalające i zabezpieczające.
- broń odprzodowa
dawna broń myśliwska ładowana od przodu (przez wylot lufy). Najpierw myśliwy nasypywał prochu a następnie wbijał do lufy pocisk. Broń odprzodowa stosowana była od XIV do XIX w.