Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: bekasy

bekasy

nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.

Bekasy to grupa ptaków łownych z rodziny brodźców, które obejmuje trzy gatunki występujące w Polsce: bekasika, dubelta i kszyka. Charakteryzują się małym rozmiarem, osiągając długość od 25 do 30 cm, oraz ciemnym ubarwieniem z białymi plamami na skrzydłach i ogonie. Ptaki te posiadają długie, szpiczaste dzioby i silne nogi. Ich dieta składa się głównie z owadów, ale także spożywają inne małe zwierzęta jak żaby i ryby. Bekasy są aktywne w ciągu dnia, a ich polowanie jest widoczne zwłaszcza w porze wieczornej, preferując niskie drzewa lub trawę jako punkt wyjścia do zdobywania pożywienia.

Ze względu na łatwość polowania bekasy cieszą się popularnością wśród myśliwych, stanowią także obiekt hodowli jako ptaki ozdobne. Jest to jednak gatunek chroniony przez prawo łowieckie, co wymaga respektowania okresów ochronnych i ostrożności podczas polowania. Niektórzy klasyfikują również słonkę do grupy bekasów ze względu na jej przynależność do tej samej rodziny brodźców.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bekasy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę B

zobacz pełną listę haseł

batalion, bojownik, batalion, bojownik (Philoma- chus pugnax L.)

ptak łowny z rodziny brodźców, rzędu siewkowatych. Długość samca 30-33 cm, samicy 24- 27 cm, rozpiętość skrzydeł odpowiednio 57-60 cm oraz 45-50 cm. Ma dość wysokie nogi, prosty (...)

bydlarz

pies gończy rzucający się na zwierzęta domowe (trzodę łub bydło).

białozór

inaczej sokół białozór.

bulgot

jeden z charakterystycznych głosów wydawanych podczas toków przez koguty cietrzewia.

brożek

niewielka sieć używana dawniej do łowienia ptaków.

biała broń

broń do walki wręcz (miecze, szable, bagnety itp.). We współczesnym łowiectwie kordelas i nóż

bielak

inaczej zając bielak.

barłóg

legowisko dzika lub niedźwiedzia.

bezkurkówka

nowoczesna strzelba myśliwska o kurkach wewnętrznych.

brek

typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.