Definicja hasła: bekasy
- bekasy
nazwa kilku gatunków ptaków łownych z rodziny brodźców. W Polsce występują: bekasik, dubelt i kszyk. Do b. niektórzy zaliczają też słonkę, należącą do tej samej rodziny.
Bekasy to grupa ptaków łownych z rodziny brodźców, które obejmuje trzy gatunki występujące w Polsce: bekasika, dubelta i kszyka. Charakteryzują się małym rozmiarem, osiągając długość od 25 do 30 cm, oraz ciemnym ubarwieniem z białymi plamami na skrzydłach i ogonie. Ptaki te posiadają długie, szpiczaste dzioby i silne nogi. Ich dieta składa się głównie z owadów, ale także spożywają inne małe zwierzęta jak żaby i ryby. Bekasy są aktywne w ciągu dnia, a ich polowanie jest widoczne zwłaszcza w porze wieczornej, preferując niskie drzewa lub trawę jako punkt wyjścia do zdobywania pożywienia.
Ze względu na łatwość polowania bekasy cieszą się popularnością wśród myśliwych, stanowią także obiekt hodowli jako ptaki ozdobne. Jest to jednak gatunek chroniony przez prawo łowieckie, co wymaga respektowania okresów ochronnych i ostrożności podczas polowania. Niektórzy klasyfikują również słonkę do grupy bekasów ze względu na jej przynależność do tej samej rodziny brodźców.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj bekasy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę B
- bałwanica
żerdka, na której umieszcza się bałwana.
- brek
typ czterokołowego odkrytego pojazdu konnego na resorach używanego do polowań na przełomie XVIII-XIX w.
- bałwanek
kukła dzikiej kaczki zrobiona z drewna lub plastyku. Wypuszczony wiosną na wodę ma przywabiać na strzał kaczory.
- broń odtylcowa
broń myśliwska ładowana od tyłu (od strony kolby a nie przez wylot lufy), używana obecnie. Nazwę taką wprowadzono dla odróżnienia b.o. od wówczas stosowanej broni odprzodowej. Twórcą (...)
- bażant kaukaski
inaczej bażant zwyczajny.
- bezkurkówka
nowoczesna strzelba myśliwska o kurkach wewnętrznych.
- berdanka
przerobiony do użytku myśliwskiego karabin wojskowy systemu Berdana.
- bębenek
wabik na kuropatwy, zrobiony z naparstka obszytego z jednej strony irchą, na której napięty jest koński włos.
- bródka
krótkie piórka ułożone w płaską szczoteczkę, wyrastającą z jednej stosiny tuż przy nasadzie ogona słonki (trofeum).