daniel, daniel (Dama dama L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: daniel

daniel, daniel (Dama dama L.): gatunek z rodzimy jeleniowatych. Długość ciała 1,30-1,60 m., wysokość w barku ok. 1,10 m. Ciężar byka do 80 kg, łani do 50 kg. Suknia latem jasnobrązowa biało nakrapiana, zimą ciemnobrązowa (nakrapianie mało widoczne). Ogon (kwiat) dł. 18 cm, z wierzchu czarny, od spodu biały. Wzdłuż grzbietu ciemna pręga. Spód tułowia, wewnętrzna strona nóg (badyli) i lustro - białe. Często u danieli występuje albinizm lub melanizm. Daniel pochodzi z Azji Mniejszej i płn.-zach. Afryki. Do Europy został sprowadzony już w starożytności, a do Polski w XVIII w. Najlepszym środowiskiem dla danieli są lasy mieszane. Żywi się trawami, ziołami, pędami, bukwią, kasztanami itp. Bekowisko trwa od połowy października do połowy listopada, ciąża 225-230 dni; w czerwcu łania rodzi jedno ciele, które ssie matkę przez 3-4 tygodnie. Dojrzałość płciową osiąga d. w drugim roku życia.
Byk nosi poroże zrzucane co roku (kwiecień lub maj), a następnie nasadzane i wycierane (sierpień-wrzesień). Kulminacja rozwoju poroża przypada na 8-10 rok życia. D. jest zwierzęciem łownym. Trofeum stanowią łopaty.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj daniel w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła daniel, napisz tutaj:

dziczeć: o zwierzętach oswojonych, które ponownie zaczynają odczuwać lęk przed człowiekiem.

dziwer: falisty wzór na stali damasceńskiej. Dziwerem nazywano niekiedy stal damasceńską.

drapieżnik: zwierzę żywiące się mięsem zabijanych przez siebie innych zwierząt.

dziesiątak: jeleń byk noszący wieniec o pięciu odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dołek strzelecki: miejsce pod obojczykiem, w które wstawia się stopkę broni podczas strzelania.

dwudziestak: jeleń byk noszący wieniec, mający po dziesięć odnóg na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dublet: ustrzelenie dwóch sztuk zwierzyny dwoma kolejnymi, bezpośrednimi strzałami przez jednego myśliwego.

dziwok: ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).