daniel, daniel (Dama dama L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: daniel

daniel, daniel (Dama dama L.): gatunek z rodzimy jeleniowatych. Długość ciała 1,30-1,60 m., wysokość w barku ok. 1,10 m. Ciężar byka do 80 kg, łani do 50 kg. Suknia latem jasnobrązowa biało nakrapiana, zimą ciemnobrązowa (nakrapianie mało widoczne). Ogon (kwiat) dł. 18 cm, z wierzchu czarny, od spodu biały. Wzdłuż grzbietu ciemna pręga. Spód tułowia, wewnętrzna strona nóg (badyli) i lustro - białe. Często u danieli występuje albinizm lub melanizm. Daniel pochodzi z Azji Mniejszej i płn.-zach. Afryki. Do Europy został sprowadzony już w starożytności, a do Polski w XVIII w. Najlepszym środowiskiem dla danieli są lasy mieszane. Żywi się trawami, ziołami, pędami, bukwią, kasztanami itp. Bekowisko trwa od połowy października do połowy listopada, ciąża 225-230 dni; w czerwcu łania rodzi jedno ciele, które ssie matkę przez 3-4 tygodnie. Dojrzałość płciową osiąga d. w drugim roku życia.
Byk nosi poroże zrzucane co roku (kwiecień lub maj), a następnie nasadzane i wycierane (sierpień-wrzesień). Kulminacja rozwoju poroża przypada na 8-10 rok życia. D. jest zwierzęciem łownym. Trofeum stanowią łopaty.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj daniel w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła daniel, napisz tutaj:

drążek: kawałek drewna zaopatrzony na końcach w duże obroże, służący do spinania pary psów myśliwskich.

dymorfizm płciowy: zróżnicowanie m.in. szaty zewnętrznej osobników różnej płci tego samego gatunku.

dwustronnie koronny: jeleń byk noszący wieniec, którego obie tyki zakończone są koronami.

dokarmiać: w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.

dziedziczność: jedna z podstawowych właściwości wszystkich organizmów, polegająca na zdolności przekazywania potomstwu wszelkiego typu cech.

dwunastak: jeleń byk noszący wieniec o sześciu odnogach na każdej tyce (regularny) lub na jednej z tyk (nieregularny).

dukt leśny: niezadrzewiony pas dzielący las na jednostki podziału przestrzennego.