Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: derkacz, chruściel derkacz

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i łąkach, żywi się owadami, ślimakami i nasionami. Przylatuje w maju, a odlatuje w okresie sierpień-październik. W okresie godowym (maj-lipiec) samce odzywają się charakterystycznym derr-derr (stąd nazwa). Samica składa 8-11 jaj, które wysiadywane przez 19-21 dni. Pisklęta są zagniazdownikami.

Derkacz jest ptakiem z rzędu chruścieli, o charakterystycznym wyglądzie. Posiada brązowe upierzenie z ciemniejszymi plamami na brzuchu, zaś u samca pierś i szyja są popielate. Długość ciała derkacza wynosi około 28 cm, a rozpiętość skrzydeł mieści się w przedziale 40-43 cm. Ten gatunek zamieszkuje tereny otwarte, głównie pola i łąki, gdzie żywi się owadami, ślimakami oraz nasionami roślin. Derkacze przylatują na tereny lęgowe w maju, a odlatują w okresie między sierpniem a październikiem. Charakterystycznym dźwiękiem samców w okresie godowym jest "derr-derr", od którego pochodzi ich nazwa.

Samice derkacza składają 8-11 jaj, które wysiaduje przez 19-21 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Ptaki te cechuje aktywność i czujność - z uwagą obserwują swoje otoczenie i szybko reagują na zagrożenia, potrafiąc uciekać przed drapieżnikami. Dodatkowo są towarzyskie i preferują przebywanie w grupach. W ekosystemie odgrywają istotną rolę, regulując populacje owadów oraz innych małych zwierząt.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj derkacz, chruściel derkacz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

dwururka

zob. dubeltówka.

dwustronnie koronny

jeleń byk noszący wieniec, którego obie tyki zakończone są koronami.

Diana

rzymska bogini łowów utożsamiana z grecką Artemidą.

darniak

kozioł sarny o wybitnie słabych parostkach i małej tuszy.

do puli

(polowanie do puli) polowanie zbiorowe, po którym każdy jego uczestnik otrzymuje jednakową ilość zwierzyny, bez względu na to, ile sztuk sam upolował. Zazwyczaj dotyczy polowania na (...)

dołować

o broni myśliwskiej, która mimo prawidłowego celowania bije poniżej celu.

doprowadzać

o psie myśliwskim: doprowadzać myśliwego do zwierzyny lub do postrzałka.

dzikarz

pies używany do polowań na dziki. Z psów rasowych używa się teriery, jamniki, gończe i łajki. Oprócz wymienionych można również używać małych psów nierasowych.

dołowanie

umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania

drapieżnik mały

gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.