Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: derkacz, chruściel derkacz

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i łąkach, żywi się owadami, ślimakami i nasionami. Przylatuje w maju, a odlatuje w okresie sierpień-październik. W okresie godowym (maj-lipiec) samce odzywają się charakterystycznym derr-derr (stąd nazwa). Samica składa 8-11 jaj, które wysiadywane przez 19-21 dni. Pisklęta są zagniazdownikami.

Derkacz jest ptakiem z rzędu chruścieli, o charakterystycznym wyglądzie. Posiada brązowe upierzenie z ciemniejszymi plamami na brzuchu, zaś u samca pierś i szyja są popielate. Długość ciała derkacza wynosi około 28 cm, a rozpiętość skrzydeł mieści się w przedziale 40-43 cm. Ten gatunek zamieszkuje tereny otwarte, głównie pola i łąki, gdzie żywi się owadami, ślimakami oraz nasionami roślin. Derkacze przylatują na tereny lęgowe w maju, a odlatują w okresie między sierpniem a październikiem. Charakterystycznym dźwiękiem samców w okresie godowym jest "derr-derr", od którego pochodzi ich nazwa.

Samice derkacza składają 8-11 jaj, które wysiaduje przez 19-21 dni. Pisklęta są zagniazdownikami. Ptaki te cechuje aktywność i czujność - z uwagą obserwują swoje otoczenie i szybko reagują na zagrożenia, potrafiąc uciekać przed drapieżnikami. Dodatkowo są towarzyskie i preferują przebywanie w grupach. W ekosystemie odgrywają istotną rolę, regulując populacje owadów oraz innych małych zwierząt.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj derkacz, chruściel derkacz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę D

zobacz pełną listę haseł

degeneracja osobnicza

degeneracja spowodowana przez czynniki środowiskowe (niedziedziczna).

degeneracja

tracenie przez zwierzę cech właściwych normalnie rozwiniętemu osobnikowi danego gatunku.

derkacz, chruściel derkacz, derkacz, chruściel derkacz (Crex crex L.)

ptak z rzędu chruścieli. Upierzenie brązowe z ciemniejszymi plamami na brzuchu, u samca pierś i szyja popielate. Długość ciała ok. 28 cm, rozpiętość skrzydeł 40-43 cm. Żyje na polach i (...)

drapieżne ssaki, drapieżne ssaki (Carnivora)

rząd ssaków obejmujący około 270 gatunków (w Polsce 13), o uzębieniu przystosowanym do cięcia i rozrywania zabijanych przez siebie zwierząt, nogach zaopatrzonych w silne pazury, np. wilki, (...)

drozdowate, drozdowate (Turdide)

rodzina z rzędu wróblowatych. Do drozdowatych należą dwa gatunki łowne: kwiczoł i paszkot.

drapieżnik mały

gatunki łowne w Polsce to borsuk, lis, jenot, norka amerykańska, kuna leśna, kuna domowa, tchórz.

dojść

1) o zwierzynie: ujść po strzale, a następnie paść;
2) postrzałka: odszukać, a następnie dostrzelić postrzeloną zwierzynę.

dziczyzna

jadalne mięso zwierzyny.

dokarmiać

w czasie zimy dostarczać zwierzynie dodatkowego pożywienia, np.: liściarkę, siano, żołędzie, kasztany, buraki, ziemniaki, poślad, sól itp.

dziwok

ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).