Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tarcza

tarcza

sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

Tarcza w kontekście myślistwa jest sztucznym celem używanym do treningu strzeleckiego. Tarcze służą do doskonalenia umiejętności celowania oraz precyzyjnego strzelania, co sprawia, że są istotnym elementem w szkoleniu myśliwych. Istnieją dwa główne rodzaje tarcz: nieruchome i ruchome. Tarcze nieruchome mogą przyjmować postać zwykłego krążka lub sylwetki rogacza; krążki mają zazwyczaj średnicę od 10 do 20 cm i są wykonane z tworzywa sztucznego lub metalu, podobnie jak sylwetki rogaczy. Z kolei tarcze ruchome mogą przedstawiać zająca lub dzika, zazwyczaj wykonane są one również z tworzywa sztucznego lub metalu i wyposażone w mechanizmy poruszające się po torach.

Trening z użyciem tarcz ma na celu doskonalenie umiejętności strzeleckich myśliwych, a także pozwalają na ocenę precyzji i celności broni. Tarcze nierzadko znajdują się na niedostępnych obszarach strzelnicy, co pozwala na realistyczne odzwierciedlenie warunków polowych. W przypadku tarcz ruchomych, takich jak zające czy dziki, ich poruszanie może być kontrolowane przez człowieka, ale istnieją również modele automatyczne posiadające własny system sterowania. Dzięki możliwościom manipulacji ruchem tarcz ruchomych, myśliwi mogą doskonalić celność i szybkość reakcji podczas polowań.

Podsumowując, tarcza stanowi fundamentalne narzędzie treningowe dla myśliwych, umożliwiające doskonalenie technik strzeleckich i sprawdzanie skuteczności broni w różnych warunkach terenowych oraz atmosferycznych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tarcza w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trop wyjściowy

trop prowadzący na zewnątrz tropionego rejonu.

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

tumak

inaczej kuna leśna.

teriery

grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)

trzebić

czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).

trop wejściowy

trop prowadzący w głąb tropionego rejonu.

trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski

oczy zająca.

trychina

włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

trojak

zob. trójlufka.

trójlufka

trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.