Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tarmosić

tarmosić

o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.

Tarmoszenie to zachowanie charakterystyczne dla psów dzikarzy polegające na szarpaniu strzelonej sztuki zwierzęcej. Postrzegane jest jako naturalna reakcja psów na zdobycz i często obserwowane jest po zranieniu lub śmiertelnym trafieniu zwierzęcia. Psy dzikarze, czyli specjalnie wyszkolone rasy myśliwskie, mogą tarmosić zwierzynę w momencie jej zranienia lub śmiertelnego trafienia. Tarmoszenie może pomóc w przyspieszeniu zakończenia polowania poprzez potwierdzenie zgony zwierzęcia oraz ułatwienie jego odnalezienia, co ma znaczenie zarówno dla zwierzęcia, jak i dla planowania dalszych działań myśliwskich.

W praktyce tarmoszenie odgrywa istotną rolę w pracy dzikarskich psów. Szkoleni psi dzikarze są uczeni, aby wykazywać zachowania związane z tarmoszeniem po strzale sygnalizacyjnym do przewodnika (np. sygnale dźwiękowym), co pozwala szybko odnaleźć upolowaną zwierzynę i uniknąć niepotrzebnego cierpienia przez przedłużające się poszukiwania. Dzięki temu tarmoszenie jest ważnym elementem pracy myśliwskiej, służącemu zarówno etycznemu załatwieniu zwierzyny, jak i wsparciu myśliwego oraz jego psa dzikarza w lokalizacji upolowanej zdobyczy.

Jednakże, istnieje potrzeba ostrożności w kwestii tarmoszenia ze względu na potencjalne niebezpieczeństwo zarówno dla zdobyczy, jak i dla samego psa dzikarza. W przypadku rzeczywistego niebezpieczeństwa ze strony jeszcze żywej zwierzyny postrzelonej przez myśliwego, istotne jest kontrolowanie oraz odpowiednie kierowanie zachowaniem psa dzikarza, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla zwierzyny jak i samego psa. Dlatego też rola doświadczonego przewodnika psa oraz systematyczne szkolenia odgrywają kluczową rolę w właściwym prowadzeniu pracy takich psów podczas polowań.

Ostatecznie tarmoszenie jest integralną częścią pracy psiaków dzikarskich podczas polowań. Poprawne wykorzystanie tego zachowania może przyspieszyć odnalezienie i ukonstytuować godziwe zakończenie życia upolowanej zdobyczy. Jednakże należy pamiętać o konieczności profesjonalnego szkolenia oraz stosowania wyłącznie sprawdzonych metod pracy z psami dzikarskimi celem zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzyny, jak i samego psa oraz jego przewodnika.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tarmosić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

teriery

grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)

tabun

duże stado dzikich gęsi lub kaczek.

trójlufka

trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.

tyka

główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

tchórek

inaczej fretka.

trofeum

spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, (...)

tryk

inaczcj baran.

trzewik

nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.

tryplet

trzy bezpośrednie celne strzały oddane przez jednego myśliwego do trzech różnych celów.