Definicja hasła: tarmosić
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.
Tarmoszenie to zachowanie charakterystyczne dla psów dzikarzy polegające na szarpaniu strzelonej sztuki zwierzęcej. Postrzegane jest jako naturalna reakcja psów na zdobycz i często obserwowane jest po zranieniu lub śmiertelnym trafieniu zwierzęcia. Psy dzikarze, czyli specjalnie wyszkolone rasy myśliwskie, mogą tarmosić zwierzynę w momencie jej zranienia lub śmiertelnego trafienia. Tarmoszenie może pomóc w przyspieszeniu zakończenia polowania poprzez potwierdzenie zgony zwierzęcia oraz ułatwienie jego odnalezienia, co ma znaczenie zarówno dla zwierzęcia, jak i dla planowania dalszych działań myśliwskich.
W praktyce tarmoszenie odgrywa istotną rolę w pracy dzikarskich psów. Szkoleni psi dzikarze są uczeni, aby wykazywać zachowania związane z tarmoszeniem po strzale sygnalizacyjnym do przewodnika (np. sygnale dźwiękowym), co pozwala szybko odnaleźć upolowaną zwierzynę i uniknąć niepotrzebnego cierpienia przez przedłużające się poszukiwania. Dzięki temu tarmoszenie jest ważnym elementem pracy myśliwskiej, służącemu zarówno etycznemu załatwieniu zwierzyny, jak i wsparciu myśliwego oraz jego psa dzikarza w lokalizacji upolowanej zdobyczy.
Jednakże, istnieje potrzeba ostrożności w kwestii tarmoszenia ze względu na potencjalne niebezpieczeństwo zarówno dla zdobyczy, jak i dla samego psa dzikarza. W przypadku rzeczywistego niebezpieczeństwa ze strony jeszcze żywej zwierzyny postrzelonej przez myśliwego, istotne jest kontrolowanie oraz odpowiednie kierowanie zachowaniem psa dzikarza, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla zwierzyny jak i samego psa. Dlatego też rola doświadczonego przewodnika psa oraz systematyczne szkolenia odgrywają kluczową rolę w właściwym prowadzeniu pracy takich psów podczas polowań.
Ostatecznie tarmoszenie jest integralną częścią pracy psiaków dzikarskich podczas polowań. Poprawne wykorzystanie tego zachowania może przyspieszyć odnalezienie i ukonstytuować godziwe zakończenie życia upolowanej zdobyczy. Jednakże należy pamiętać o konieczności profesjonalnego szkolenia oraz stosowania wyłącznie sprawdzonych metod pracy z psami dzikarskimi celem zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzyny, jak i samego psa oraz jego przewodnika.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tarmosić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- trąbka brzozowa
wabik na łosia, na którym myśliwy naśladuje głos łosia w okresie godowym.
- tropienie
1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- trychinoskop
przyrząd służący iący do badania mięsa na obecność włośni (trychin).
- trymowanie
sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.
- topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)
roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.
- trop
odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.