Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tarmosić

tarmosić

o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.

Tarmoszenie to zachowanie charakterystyczne dla psów dzikarzy polegające na szarpaniu strzelonej sztuki zwierzęcej. Postrzegane jest jako naturalna reakcja psów na zdobycz i często obserwowane jest po zranieniu lub śmiertelnym trafieniu zwierzęcia. Psy dzikarze, czyli specjalnie wyszkolone rasy myśliwskie, mogą tarmosić zwierzynę w momencie jej zranienia lub śmiertelnego trafienia. Tarmoszenie może pomóc w przyspieszeniu zakończenia polowania poprzez potwierdzenie zgony zwierzęcia oraz ułatwienie jego odnalezienia, co ma znaczenie zarówno dla zwierzęcia, jak i dla planowania dalszych działań myśliwskich.

W praktyce tarmoszenie odgrywa istotną rolę w pracy dzikarskich psów. Szkoleni psi dzikarze są uczeni, aby wykazywać zachowania związane z tarmoszeniem po strzale sygnalizacyjnym do przewodnika (np. sygnale dźwiękowym), co pozwala szybko odnaleźć upolowaną zwierzynę i uniknąć niepotrzebnego cierpienia przez przedłużające się poszukiwania. Dzięki temu tarmoszenie jest ważnym elementem pracy myśliwskiej, służącemu zarówno etycznemu załatwieniu zwierzyny, jak i wsparciu myśliwego oraz jego psa dzikarza w lokalizacji upolowanej zdobyczy.

Jednakże, istnieje potrzeba ostrożności w kwestii tarmoszenia ze względu na potencjalne niebezpieczeństwo zarówno dla zdobyczy, jak i dla samego psa dzikarza. W przypadku rzeczywistego niebezpieczeństwa ze strony jeszcze żywej zwierzyny postrzelonej przez myśliwego, istotne jest kontrolowanie oraz odpowiednie kierowanie zachowaniem psa dzikarza, aby zapewnić bezpieczeństwo zarówno dla zwierzyny jak i samego psa. Dlatego też rola doświadczonego przewodnika psa oraz systematyczne szkolenia odgrywają kluczową rolę w właściwym prowadzeniu pracy takich psów podczas polowań.

Ostatecznie tarmoszenie jest integralną częścią pracy psiaków dzikarskich podczas polowań. Poprawne wykorzystanie tego zachowania może przyspieszyć odnalezienie i ukonstytuować godziwe zakończenie życia upolowanej zdobyczy. Jednakże należy pamiętać o konieczności profesjonalnego szkolenia oraz stosowania wyłącznie sprawdzonych metod pracy z psami dzikarskimi celem zapewnienia bezpieczeństwa zarówno dla zwierzyny, jak i samego psa oraz jego przewodnika.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tarmosić w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trąbka brzozowa

wabik na łosia, na którym myśliwy naśladuje głos łosia w okresie godowym.

tropienie

1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.

tarmosić

o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

tarcza

sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

tropowiec

pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.

trychinoskop

przyrząd służący iący do badania mięsa na obecność włośni (trychin).

trymowanie

sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.

topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)

roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.