Definicja hasła: tur
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
Tur to gatunek zwierzęcia z rodziny jeleniowatych, który był zamieszkujący lasy Europy. Był to zwierzyna łowna, ceniona ze względu na swoje piękne poroże. Tur charakteryzował się również imponującym wyglądem, grzywą na szyi oraz ogonem. Jego wymarcie było efektem polowań oraz utraty naturalnego środowiska występowania. Ostatni znany osobnik turu został zastrzelony w 1627 roku w Puszczy Jaktorowskiej, co przyczyniło się do wyginięcia tego gatunku.
Wartościowe poroże tura stanowiło często trofeum łowieckie oraz miało znaczenie prestiżowe. Istnieje wiele opisów i wzmianek na temat tura w literaturze łowieckiej oraz historycznej, co potwierdza popularność tego gatunku wśród myśliwych. Ze względu na swoją estetykę i imponujące rozroża, tur był pożądany jako trofeum łowieckie, co przyczyniło się do intensywnych polowań na te zwierzęta.
Współcześnie tur jest uważany za gatunek wymarły, a jego pozostałości są obiektem badań archeologicznych i historycznych. Jego historia stanowi przypomnienie o wpływie człowieka na ekosystemy oraz istotności ochrony dzikich zwierząt przed nadmiernymi polowaniami i degradacją środowiska naturalnego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tur w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tasak
szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- toki
gra godowa ptaków polegająca na wykonywaniu charakterystycznych dla danego gatunku ruchów samca oraz (lub) wydawaniu swoistych dźwięków. Często ptaki podczas toków staczają ze sobą walki, (...)
- trop sfarbowany
trop farbującej zwierzyny.
- topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)
roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.
- tyka
główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.
- tropienie
1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.
- ton główny
inaczej korkowanie.
- tama bobrowa
grobla zrobiona przez bobry w poprzek płynącej rzeki.
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.