Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tur

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

Tur to gatunek zwierzęcia z rodziny jeleniowatych, który był zamieszkujący lasy Europy. Był to zwierzyna łowna, ceniona ze względu na swoje piękne poroże. Tur charakteryzował się również imponującym wyglądem, grzywą na szyi oraz ogonem. Jego wymarcie było efektem polowań oraz utraty naturalnego środowiska występowania. Ostatni znany osobnik turu został zastrzelony w 1627 roku w Puszczy Jaktorowskiej, co przyczyniło się do wyginięcia tego gatunku.

Wartościowe poroże tura stanowiło często trofeum łowieckie oraz miało znaczenie prestiżowe. Istnieje wiele opisów i wzmianek na temat tura w literaturze łowieckiej oraz historycznej, co potwierdza popularność tego gatunku wśród myśliwych. Ze względu na swoją estetykę i imponujące rozroża, tur był pożądany jako trofeum łowieckie, co przyczyniło się do intensywnych polowań na te zwierzęta.

Współcześnie tur jest uważany za gatunek wymarły, a jego pozostałości są obiektem badań archeologicznych i historycznych. Jego historia stanowi przypomnienie o wpływie człowieka na ekosystemy oraz istotności ochrony dzikich zwierząt przed nadmiernymi polowaniami i degradacją środowiska naturalnego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tur w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trofeum

spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, (...)

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

trojak

zob. trójlufka.

talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka

biała plama na zadzie jeleniowatych.

tresura

inaczej układanie psa myśliwskiego.

tarzać się

o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.

trychina

włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

trafić

ubić zwierzynę celnym strzałem.

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

ton główny

inaczej korkowanie.