Definicja hasła: torba borsucza
- torba borsucza
worek ze skóry borsuka, dawniej często używany przez myśliwych.
Torba borsucza to rodzaj torby wykonanej z wysokiej jakości skóry borsuka. Jest to tradycyjna torba, dawniej popularna wśród myśliwych ze względu na trwałość i odporność na warunki atmosferyczne. Skóra borsucza charakteryzuje się wysoką odpornością na wilgoć oraz uszkodzenia mechaniczne, co czyni tę torbę wyjątkowo trwałą. Zazwyczaj ma prostokątny kształt i jest wyposażona w solidne uchwyty wykonane z grubej skóry lub paska skórzanego. Wnętrze torby często posiada kilka kieszeni oraz dodatkowe elementy takie jak klamry i suwaki, ułatwiające przechowywanie i dostęp do różnych przedmiotów.
Torba borsucza jest idealna dla myśliwych ze względu na jej funkcjonalność - pomieści wiele narzędzi i akcesoriów łowieckich oraz jest lekka, co sprawia że można ją nosić przy sobie podczas polowania bez nadmiernego obciążenia. Z uwagi na swoją trwałość oraz estetyczny wygląd, może również stanowić stylowy dodatek do stroju myśliwskiego. Jednak warto pamiętać, że obecnie nie tylko myśliwi cenią tę torbę - dzięki swojej pojemności i wytrzymałości, może być też wykorzystywana do noszenia innych przedmiotów takich jak laptop czy aparat fotograficzny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj torba borsucza w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- trop
odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- tama bobrowa
grobla zrobiona przez bobry w poprzek płynącej rzeki.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- trafić
ubić zwierzynę celnym strzałem.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.
- tropienie
1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.
- troki
rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.
- torba borsucza
worek ze skóry borsuka, dawniej często używany przez myśliwych.