Definicja hasła: trójlufka
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
Trójlufka to rodzaj trzylufowej broni myśliwskiej, charakteryzującej się obecnością dwóch luf gładkich oraz jednej lufy gwintowanej. Gładkie lufy są przeznaczone do strzelania amunicją rozpyloną, taką jak śrut, podczas gdy lufa gwintowana umożliwia precyzyjne oddawanie strzałów z amunicji kulowej. Dzięki takiemu układowi trójki, trójlufki są wszechstronnym narzędziem do polowań na różnorodne gatunki zwierzyny.
Broń trójlufkowa cieszy się popularnością wśród myśliwych ze względu na możliwość łatwej wymiany typu amunicji w zależności od potrzeb polowania. Rozwiązanie to pozwala na szybką adaptację do różnych sytuacji łowieckich bez konieczności noszenia dodatkowej broni. Trójlufki cechuje również wyraźny i atrakcyjny wygląd, który przyciąga uwagę miłośników broni myśliwskiej.
Współcześnie wiele firm produkujących broń oferuje szeroką gamę modeli trójlufek, dostosowanych do indywidualnych preferencji oraz wymogów łowieckich. Konstrukcje te mogą różnić się między innymi długością luf, wykończeniem drewnianych części oraz zastosowaniem nowoczesnych technologii poprawiających skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania broni.
Trójlufki stanowią interesujące wyzwanie konstrukcyjne dla producentów broni myśliwskiej, ze względu na konieczność zachowania odpowiedniej równowagi i ergonomicznego designu przy równoczesnym uwzględnieniu funkcjonalnych zależności między poszczególnymi lufami. Dzięki odpowiedniej dbałości o szczegóły podczas produkcji, trójlufka staje się nie tylko praktyczną bronią myśliwską, ale także estetycznym przedmiotem kolekcjonerskim.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trójlufka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- ton główny
inaczej korkowanie.
- teriery
grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- tarzać się
o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- trop
odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.
- tyka
główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).