Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: trójlufka

trójlufka

trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.

Trójlufka to rodzaj trzylufowej broni myśliwskiej, charakteryzującej się obecnością dwóch luf gładkich oraz jednej lufy gwintowanej. Gładkie lufy są przeznaczone do strzelania amunicją rozpyloną, taką jak śrut, podczas gdy lufa gwintowana umożliwia precyzyjne oddawanie strzałów z amunicji kulowej. Dzięki takiemu układowi trójki, trójlufki są wszechstronnym narzędziem do polowań na różnorodne gatunki zwierzyny.

Broń trójlufkowa cieszy się popularnością wśród myśliwych ze względu na możliwość łatwej wymiany typu amunicji w zależności od potrzeb polowania. Rozwiązanie to pozwala na szybką adaptację do różnych sytuacji łowieckich bez konieczności noszenia dodatkowej broni. Trójlufki cechuje również wyraźny i atrakcyjny wygląd, który przyciąga uwagę miłośników broni myśliwskiej.

Współcześnie wiele firm produkujących broń oferuje szeroką gamę modeli trójlufek, dostosowanych do indywidualnych preferencji oraz wymogów łowieckich. Konstrukcje te mogą różnić się między innymi długością luf, wykończeniem drewnianych części oraz zastosowaniem nowoczesnych technologii poprawiających skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania broni.

Trójlufki stanowią interesujące wyzwanie konstrukcyjne dla producentów broni myśliwskiej, ze względu na konieczność zachowania odpowiedniej równowagi i ergonomicznego designu przy równoczesnym uwzględnieniu funkcjonalnych zależności między poszczególnymi lufami. Dzięki odpowiedniej dbałości o szczegóły podczas produkcji, trójlufka staje się nie tylko praktyczną bronią myśliwską, ale także estetycznym przedmiotem kolekcjonerskim.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trójlufka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

tresura

inaczej układanie psa myśliwskiego.

tasak

szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.

ton główny

inaczej korkowanie.

teriery

grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)

trzymać

o psach: osaczyć zwierzynę.

tuszka

ciało upolowanej zwierzyny drobnej

talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka

biała plama na zadzie jeleniowatych.

topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)

roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.

tchórz, tchórz (Mustela puterius L.)

gatunek z rodziny łasicowatych. Długość ciała samic 20-33 cm, samców 35-50 cm, długość ogona 13-18 cm. Ubarwienie ciemnobrązowe, spód ciała, kończyn i ogona czarne, broda, wargi, boki (...)

tropienie

1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.