Definicja hasła: trójlufka
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
Trójlufka to rodzaj trzylufowej broni myśliwskiej, charakteryzującej się obecnością dwóch luf gładkich oraz jednej lufy gwintowanej. Gładkie lufy są przeznaczone do strzelania amunicją rozpyloną, taką jak śrut, podczas gdy lufa gwintowana umożliwia precyzyjne oddawanie strzałów z amunicji kulowej. Dzięki takiemu układowi trójki, trójlufki są wszechstronnym narzędziem do polowań na różnorodne gatunki zwierzyny.
Broń trójlufkowa cieszy się popularnością wśród myśliwych ze względu na możliwość łatwej wymiany typu amunicji w zależności od potrzeb polowania. Rozwiązanie to pozwala na szybką adaptację do różnych sytuacji łowieckich bez konieczności noszenia dodatkowej broni. Trójlufki cechuje również wyraźny i atrakcyjny wygląd, który przyciąga uwagę miłośników broni myśliwskiej.
Współcześnie wiele firm produkujących broń oferuje szeroką gamę modeli trójlufek, dostosowanych do indywidualnych preferencji oraz wymogów łowieckich. Konstrukcje te mogą różnić się między innymi długością luf, wykończeniem drewnianych części oraz zastosowaniem nowoczesnych technologii poprawiających skuteczność i bezpieczeństwo użytkowania broni.
Trójlufki stanowią interesujące wyzwanie konstrukcyjne dla producentów broni myśliwskiej, ze względu na konieczność zachowania odpowiedniej równowagi i ergonomicznego designu przy równoczesnym uwzględnieniu funkcjonalnych zależności między poszczególnymi lufami. Dzięki odpowiedniej dbałości o szczegóły podczas produkcji, trójlufka staje się nie tylko praktyczną bronią myśliwską, ale także estetycznym przedmiotem kolekcjonerskim.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trójlufka w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
- tarzawisko
suche piaszczyste miejsce, w którym tarzają się jelenie i dziki.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski
oczy zająca.
- tresura
inaczej układanie psa myśliwskiego.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.
- trafić
ubić zwierzynę celnym strzałem.
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.