Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: topinambur

topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)

roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.

Topinambur (Helianthus tuberosus) to wieloletnia roślina z rodziny złożonych, charakteryzująca się bulwami podobnymi do ziemniaków, które są bardzo smaczne oraz bogate w witaminy i minerały, takie jak potas, magnez, wapń i żelazo. Roślina ta znana jest szczególnie ze swojej zdolności do uprawy na poletkach łowieckich oraz ze względu na fakt, że zarówno jej bulwy, liście, jak i łodygi stanowią pożywną karmę dla zwierzyny. Topinambur jest odporny na mróz oraz może być uprawiany na glebach o niskim pH. Dzięki tym cechom jest doskonałym uzupełnieniem poletków łowieckich oraz sprzyja poprawie stanu pokarmowego zwierzyny.

W uprawie na poletkach łowieckich topinambur pełni istotną rolę jako roślina przyjazna dla zwierząt, zapewniając pożywną karmę i dodatkowy pokarm w okresach trudności. Bulwy topinambura są cenione zarówno za sposób w jaki przyciągają dziko żyjące zwierzęta, jak również za ich walory odżywcze. Liście i łodygi topinambura stanowią urozmaicenie diety dla różnych gatunków zwierzyny. Odporne właściwości topinambura pozwalają na jego uprawę przez cały rok, a zimotrwałość czyni go szczególnie wartościowym elementem stratyfikacji pokarmowej dla zwierzyny nawet podczas surowych warunków atmosferycznych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj topinambur w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

turzyca

1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

tarzać się

o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.

tabun

duże stado dzikich gęsi lub kaczek.

trymowanie

sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.

tropowiec

pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.

trzymać

o psach: osaczyć zwierzynę.

trelowanie

druga zwrotka pieśni głuszca.

troki

rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.

ton główny

inaczej korkowanie.