Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: topinambur

topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)

roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.

Topinambur (Helianthus tuberosus) to wieloletnia roślina z rodziny złożonych, charakteryzująca się bulwami podobnymi do ziemniaków, które są bardzo smaczne oraz bogate w witaminy i minerały, takie jak potas, magnez, wapń i żelazo. Roślina ta znana jest szczególnie ze swojej zdolności do uprawy na poletkach łowieckich oraz ze względu na fakt, że zarówno jej bulwy, liście, jak i łodygi stanowią pożywną karmę dla zwierzyny. Topinambur jest odporny na mróz oraz może być uprawiany na glebach o niskim pH. Dzięki tym cechom jest doskonałym uzupełnieniem poletków łowieckich oraz sprzyja poprawie stanu pokarmowego zwierzyny.

W uprawie na poletkach łowieckich topinambur pełni istotną rolę jako roślina przyjazna dla zwierząt, zapewniając pożywną karmę i dodatkowy pokarm w okresach trudności. Bulwy topinambura są cenione zarówno za sposób w jaki przyciągają dziko żyjące zwierzęta, jak również za ich walory odżywcze. Liście i łodygi topinambura stanowią urozmaicenie diety dla różnych gatunków zwierzyny. Odporne właściwości topinambura pozwalają na jego uprawę przez cały rok, a zimotrwałość czyni go szczególnie wartościowym elementem stratyfikacji pokarmowej dla zwierzyny nawet podczas surowych warunków atmosferycznych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj topinambur w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

tusza

ciało ubitej zwierzyny.

tropowiec

pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.

tyka

główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.

tchórek

inaczej fretka.

tycznia

dawniej huczka dzików i ruja wilków

turzyca

1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.

tarcza

sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

tasak

szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.

ton główny

inaczej korkowanie.

trzewik

nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.