Definicja hasła: tokowik
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
Tokowik – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, szeroko rozpowszechniony w Europie i Azji. Nazwa tego gatunku wywodzi się od charakterystycznego dźwięku "tok", którego ptaki te używają podczas tokowania. Tokowiki cechują się charakterystycznym upierzeniem, gdzie głowa i szyja są czarne, a reszta ciała brązowa lub szarobrązowa. Wyróżnia je również długi ogon, czarny na końcu i biały na początku. Ptaki te żyją w stadach i skupiają się na tokowiskach, które zazwyczaj znajdują się w pobliżu jezior lub rzek.
Tokowiki są istotne dla łowiectwa ze względu na swoje dźwięki, które przyciągają inne ptaki, takie jak kaczki i głuszce. Dlatego też zaleca się niepolowanie na tokowiki, ponieważ strzał do tych ptaków może wywołać chaos i spłoszyć całe tokowisko. Ochrona tokowników ma kluczowe znaczenie dla zachowania naturalnej hierarchii w ekosystemie łowieckim.
Ptaki te są obiektem zainteresowania nie tylko ze względu na swoje właściwości łowieckie, lecz także jako element ekosystemu naturalnego. Ich specyficzne zachowania oraz rola w przyciąganiu innych gatunków sprawiają, że stanowią istotny element życia dzikiej fauny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tokowik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tresura
inaczej układanie psa myśliwskiego.
- tarzawisko
suche piaszczyste miejsce, w którym tarzają się jelenie i dziki.
- tycznia
dawniej huczka dzików i ruja wilków
- trelowanie
druga zwrotka pieśni głuszca.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.
- torba borsucza
worek ze skóry borsuka, dawniej często używany przez myśliwych.
- tabun
duże stado dzikich gęsi lub kaczek.
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- turzyca
1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.
- trzewik
nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.