Definicja hasła: tokowik
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
Tokowik – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, szeroko rozpowszechniony w Europie i Azji. Nazwa tego gatunku wywodzi się od charakterystycznego dźwięku "tok", którego ptaki te używają podczas tokowania. Tokowiki cechują się charakterystycznym upierzeniem, gdzie głowa i szyja są czarne, a reszta ciała brązowa lub szarobrązowa. Wyróżnia je również długi ogon, czarny na końcu i biały na początku. Ptaki te żyją w stadach i skupiają się na tokowiskach, które zazwyczaj znajdują się w pobliżu jezior lub rzek.
Tokowiki są istotne dla łowiectwa ze względu na swoje dźwięki, które przyciągają inne ptaki, takie jak kaczki i głuszce. Dlatego też zaleca się niepolowanie na tokowiki, ponieważ strzał do tych ptaków może wywołać chaos i spłoszyć całe tokowisko. Ochrona tokowników ma kluczowe znaczenie dla zachowania naturalnej hierarchii w ekosystemie łowieckim.
Ptaki te są obiektem zainteresowania nie tylko ze względu na swoje właściwości łowieckie, lecz także jako element ekosystemu naturalnego. Ich specyficzne zachowania oraz rola w przyciąganiu innych gatunków sprawiają, że stanowią istotny element życia dzikiej fauny.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tokowik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tabakiera
zakończenie ryja (nos) dzika.
- tuszka
ciało upolowanej zwierzyny drobnej
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- trymowanie
sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.
- tropienie
1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- tasak
szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.
- tryplet
trzy bezpośrednie celne strzały oddane przez jednego myśliwego do trzech różnych celów.