Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tokowik

tokowik

ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.

Tokowik – gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, szeroko rozpowszechniony w Europie i Azji. Nazwa tego gatunku wywodzi się od charakterystycznego dźwięku "tok", którego ptaki te używają podczas tokowania. Tokowiki cechują się charakterystycznym upierzeniem, gdzie głowa i szyja są czarne, a reszta ciała brązowa lub szarobrązowa. Wyróżnia je również długi ogon, czarny na końcu i biały na początku. Ptaki te żyją w stadach i skupiają się na tokowiskach, które zazwyczaj znajdują się w pobliżu jezior lub rzek.

Tokowiki są istotne dla łowiectwa ze względu na swoje dźwięki, które przyciągają inne ptaki, takie jak kaczki i głuszce. Dlatego też zaleca się niepolowanie na tokowiki, ponieważ strzał do tych ptaków może wywołać chaos i spłoszyć całe tokowisko. Ochrona tokowników ma kluczowe znaczenie dla zachowania naturalnej hierarchii w ekosystemie łowieckim.

Ptaki te są obiektem zainteresowania nie tylko ze względu na swoje właściwości łowieckie, lecz także jako element ekosystemu naturalnego. Ich specyficzne zachowania oraz rola w przyciąganiu innych gatunków sprawiają, że stanowią istotny element życia dzikiej fauny.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tokowik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

tuszka

ciało upolowanej zwierzyny drobnej

tarzać się

o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.

tycznia

dawniej huczka dzików i ruja wilków

trąbka brzozowa

wabik na łosia, na którym myśliwy naśladuje głos łosia w okresie godowym.

tchórek

inaczej fretka.

tropienie

1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.

troki

rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.

tasak

szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.

trzewik

nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.

tyka

główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.