Definicja hasła: trofeum
- trofeum
spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, skóry, czaszki itd. Część trofeów jest wyceniana wg. międzynarodowej punktacji i nagradzana medalami (brązowym, srebrnym i złotym). Są to m.in.: wieńce jeleni, parostki sarn, łopaty łosia, oręża dzika, skóry i czaszki wilka oraz rysia. Sposób przechowywania trofeów świadczy m.in. o etyce myśliwskiej.
Trofea to spreparowane części zwierzyny łownej lub całe wypchane osobniki, stanowiące pamiątkę po udanej polowaniu. W skład trofeów wchodzą m.in.: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, skóry oraz czaszki. Trofea są symbolem sukcesu myśliwego oraz często pełnią funkcję ozdobną w domu. Niektóre trofea są również wyceniane wg. międzynarodowej punktacji i nagradzane medalami (brązowym, srebrnym i złotym), co dodaje im dodatkowego prestiżu.
Wykonanie trofeum wymaga precyzji i czasu oraz jest zazwyczaj powierzone profesjonalnym rzeźbiarzom lub taxidermistom. Przygotowanie polega na usunięciu skóry i mięsa zwierzęcia, a następnie wypełnieniu szkieletu. Następnie reprodukowane są naturalne kształty i kolory skóry, a także formowane poroże lub rogi. Ostatecznie trofea są malowane i lakierowane, aby zachować naturalny wygląd zwierzęcia.
Podczas przechowywania trofeów ważna jest odpowiednia etyka myśliwska; ich właściwe umieszczenie czy prezentacja stanowi o kulturze i szacunku wobec zwierząt łownych. Trofea mogą być także wykorzystywane do celów edukacyjnych jako sposób pokazania młodym myśliwym wyglądu różnych gatunków zwierzyny łownej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trofeum w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- trąbka brzozowa
wabik na łosia, na którym myśliwy naśladuje głos łosia w okresie godowym.
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- trymowanie
sposób skracania sierści u terierów ostrowłosych, polegający na wyskubywaniu martwych włosów.
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
- ton główny
inaczej korkowanie.
- turzyca
1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.