tchórz, tchórz (Mustela puterius L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: tchórz

tchórz, tchórz (Mustela puterius L.): gatunek z rodziny łasicowatych. Długość ciała samic 20-33 cm, samców 35-50 cm, długość ogona 13-18 cm. Ubarwienie ciemnobrązowe, spód ciała, kończyn i ogona czarne, broda, wargi, boki głowy białe. Zamieszkuje lasy (często w pobliżu zabudowań). Pożywienie tchórza stanowią gryzonie, młode zające, króliki, ptaki i ich jaja, żaby, ryby, ślimaki i owady. Wyrządza niekiedy (zwłaszcza w bażanciarniach) poważne szkody. Ruja marzec-kwiecień; po ciąży trwającej 41 dni samica rodzi 4-7 młodych w miocie i karmi je przez 7-8 tygodni. Tchórz jest zwierzęciem łownym o cennym futrze, nie ma jednak znaczenia gospodarczego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tchórz w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła tchórz, napisz tutaj:

trychina: włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka: biała plama na zadzie jeleniowatych.

tarcza: sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

tokowisko, tokowisko, padowisko: teren, na którym co roku ptaki odbywają swoje toki.