Definicja hasła: talerz
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
Talerz to biała plama występująca na zadzie jeleniowatych, widoczna zwłaszcza w okresie godowym. Jest to znaczący element anatomiczny różnych gatunków jeleniowatych, takich jak dziki jeleń, sarna i daniel. Charakteryzuje się on różnorodnymi kształtami i rozmiarami, najczęściej przybiera formę okrągłą lub owalną oraz jest stosunkowo duży. Talerze stanowią istotny punkt odniesienia dla myśliwych, pozwalając odróżnić samce od samic - zazwyczaj samce posiadają większe talerze niż samice. Dodatkowo, mogą one posłużyć do określenia wieku zwierzęcia, gdyż z reguły im starszy osobnik, tym większy posiada talerz.
Ponadto talerze pełnią istotną rolę w zachowaniach terytorialnych samców jeleniowatych. Samce używają ich do oznaczania swojego terytorium poprzez oblizywanie się oraz nawoływanie innych samców dookoła swojego talerza. W ten sposób sygnalizują innym samcom granice swojego obszaru i ewentualnie reagują agresywnie na próby wtargnięcia przez inne osobniki. Dzięki temu talerze odgrywają ważną rolę zarówno w biologii, jak i praktyce łowieckiej, pomagając określić płeć i wiek zwierząt oraz zrozumieć ich zachowania terytorialne.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj talerz w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.
- teriery
grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)
- tuszka
ciało upolowanej zwierzyny drobnej
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
- trzymać
o psach: osaczyć zwierzynę.
- tarcza
sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).
- ton główny
inaczej korkowanie.
- trop sfarbowany
trop farbującej zwierzyny.