Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: talerz

talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka

biała plama na zadzie jeleniowatych.

Talerz to biała plama występująca na zadzie jeleniowatych, widoczna zwłaszcza w okresie godowym. Jest to znaczący element anatomiczny różnych gatunków jeleniowatych, takich jak dziki jeleń, sarna i daniel. Charakteryzuje się on różnorodnymi kształtami i rozmiarami, najczęściej przybiera formę okrągłą lub owalną oraz jest stosunkowo duży. Talerze stanowią istotny punkt odniesienia dla myśliwych, pozwalając odróżnić samce od samic - zazwyczaj samce posiadają większe talerze niż samice. Dodatkowo, mogą one posłużyć do określenia wieku zwierzęcia, gdyż z reguły im starszy osobnik, tym większy posiada talerz.

Ponadto talerze pełnią istotną rolę w zachowaniach terytorialnych samców jeleniowatych. Samce używają ich do oznaczania swojego terytorium poprzez oblizywanie się oraz nawoływanie innych samców dookoła swojego talerza. W ten sposób sygnalizują innym samcom granice swojego obszaru i ewentualnie reagują agresywnie na próby wtargnięcia przez inne osobniki. Dzięki temu talerze odgrywają ważną rolę zarówno w biologii, jak i praktyce łowieckiej, pomagając określić płeć i wiek zwierząt oraz zrozumieć ich zachowania terytorialne.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj talerz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trofeum

spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, (...)

trop sfarbowany

trop farbującej zwierzyny.

tusza

ciało ubitej zwierzyny.

turzyca

1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.

tarzawisko

suche piaszczyste miejsce, w którym tarzają się jelenie i dziki.

tabun

duże stado dzikich gęsi lub kaczek.

tryk

inaczcj baran.

trójlufka

trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.

trop wejściowy

trop prowadzący w głąb tropionego rejonu.

ton główny

inaczej korkowanie.