Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: talerz

talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka

biała plama na zadzie jeleniowatych.

Talerz to biała plama występująca na zadzie jeleniowatych, widoczna zwłaszcza w okresie godowym. Jest to znaczący element anatomiczny różnych gatunków jeleniowatych, takich jak dziki jeleń, sarna i daniel. Charakteryzuje się on różnorodnymi kształtami i rozmiarami, najczęściej przybiera formę okrągłą lub owalną oraz jest stosunkowo duży. Talerze stanowią istotny punkt odniesienia dla myśliwych, pozwalając odróżnić samce od samic - zazwyczaj samce posiadają większe talerze niż samice. Dodatkowo, mogą one posłużyć do określenia wieku zwierzęcia, gdyż z reguły im starszy osobnik, tym większy posiada talerz.

Ponadto talerze pełnią istotną rolę w zachowaniach terytorialnych samców jeleniowatych. Samce używają ich do oznaczania swojego terytorium poprzez oblizywanie się oraz nawoływanie innych samców dookoła swojego talerza. W ten sposób sygnalizują innym samcom granice swojego obszaru i ewentualnie reagują agresywnie na próby wtargnięcia przez inne osobniki. Dzięki temu talerze odgrywają ważną rolę zarówno w biologii, jak i praktyce łowieckiej, pomagając określić płeć i wiek zwierząt oraz zrozumieć ich zachowania terytorialne.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj talerz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

tchórek

inaczej fretka.

troki

rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.

turzyca

1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.

trychinoskop

przyrząd służący iący do badania mięsa na obecność włośni (trychin).

tarcza

sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

trop wejściowy

trop prowadzący w głąb tropionego rejonu.

ton główny

inaczej korkowanie.

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

tuszka

ciało upolowanej zwierzyny drobnej