Definicja hasła: trzebić
- trzebić
czyścić ubitą sztukę zwierzyny - usuwać jądra (należy wykonać bezzwłocznie).
Trzebić to czynność przeprowadzana po ustrzeleniu zwierzęcia łownego, polegająca na usuwaniu jąder oraz innych narządów wewnętrznych. Trzebić powinno się wykonać bezzwłocznie, aby zapobiec rozprzestrzenianiu się chorób oraz utrzymaniu mięsa w dobrej kondycji. Proces trzebienia obejmuje kilka kroków, począwszy od oczyszczenia skóry z piór lub sierści, poprzez otwarcie brzucha i usunięcie wszystkich narządów wewnętrznych, aż po usunięcie jelit, jelit cienkich oraz jąder i innych narządów płciowych. Po usunięciu jader konieczne jest dokładne umycie skóry zwierzęcia oraz osuszenie jej ręcznikiem papierowym lub miotełkami. Następnie skórę należy posmarować solankami lub specjalnymi preparatami do przechowywania mięsa, aby była gotowa do dalszej obróbki lub przechowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trzebić w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tusza
ciało ubitej zwierzyny.
- tycznia
dawniej huczka dzików i ruja wilków
- tarmosić
o psach dzikarzach: szarpać strzeloną sztukę.
- trop
odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.
- tarzać się
o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.
- tumak
inaczej kuna leśna.
- tchórz, tchórz (Mustela puterius L.)
gatunek z rodziny łasicowatych. Długość ciała samic 20-33 cm, samców 35-50 cm, długość ogona 13-18 cm. Ubarwienie ciemnobrązowe, spód ciała, kończyn i ogona czarne, broda, wargi, boki (...)
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- tasak
szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.