Definicja hasła: ton główny
- ton główny
inaczej korkowanie.
Ton główny, zwany także korkowaniem, to specyficzna technika łowiecka wykorzystywana do wabienia zwierząt, szczególnie popularna w polowaniach na głuszce. Składa się z trzech elementów, z których każdy ma określone zadanie. Pierwszym z nich jest korkowanie, polegające na wydawaniu długich, powolnych dźwięków, które mają na celu przyciągnięcie uwagi głuszca i zachęcenie go do zbliżenia się. Następnie następuje trzecia zwrotka, która jest szybsza i bardziej energetyczna niż korkowanie, służąca utrzymaniu uwagi głuszca i zachęceniu go do jeszcze bliższego podejścia. Ostatni element to tzw. ostatni ton, najgłośniejszy i najbardziej energiczny spośród wszystkich trzech części tonu głównego. Jego celem jest przyciągnięcie głuszca do łowcy oraz sprawienie, by ptak czuł się bezpiecznie i skłonił do podjęcia strzału. Technika ta jest skuteczna w wabieniu różnych gatunków zwierzyny, a dzięki zastosowaniu odpowiednich dźwięków może być szczególnie efektywna w przypadku polowań na wrażliwe na dźwięki głuszce.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ton główny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- trop wejściowy
trop prowadzący w głąb tropionego rejonu.
- trzewik
nakładka na kolbę (stopkę) broni myśliwskiej, używana w celu przedłużenia jej bądź też do zamortyzowania odrzutu.
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
- trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski
oczy zająca.
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- torba borsucza
worek ze skóry borsuka, dawniej często używany przez myśliwych.
- tasak
szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.
- tama bobrowa
grobla zrobiona przez bobry w poprzek płynącej rzeki.
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.