Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ton główny

ton główny

inaczej korkowanie.

Ton główny to technika łowiecka, która polega na wywoływaniu dźwięków przez łowców, aby wabić zwierzęta. Technika ta jest szczególnie popularna wśród myśliwych polujących na głuszce. Głuszce są bardzo wrażliwe na dźwięki i mogą być wabić do łowcy, jeśli odpowiednio użyje tonu głównego.

Ton główny składa się z trzech części: pierwsza część to tzw. „korkowanie”, które polega na wydawaniu długich, powolnych dźwięków przez łowcę. Korkowanie ma na celu wywołanie uwagi głuszca i zachęcenie go do podejścia bliżej. Druga część to „trzecia zwrotka”, która jest szybsza i bardziej energiczna niż korkowanie. Trzecia zwrotka ma na celu utrzymanie uwagi głuszca i zachęcenie go do podejścia jeszcze bliżej. Ostatnia część to „ostatni ton”, który jest najgłośniejszy i najbardziej energiczny ze wszystkich trzech części tonu głównego. Ostatni ton ma na celu przyciągnięcie głuszca do łowcy i sprawienie, by poczuł się bezpiecznie i skusił się na strzał.

Ton główny jest skuteczną techniką łowiecką, która może być stosowana do polowań na różne rodzaje zwierzyny. Jest to szczególnie skuteczne w przypadku polowań na głuszce, ponieważ te ptaki są bardzo wrażliwe na dźwięki i mogą być skutecznie wabić do łowcy poprzez odpowiednie użycie tonu głównego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ton główny w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trychina

włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

tokowik

ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.

tyka

główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.

trofeum

spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, (...)

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

trzymać

o psach: osaczyć zwierzynę.

tabun

duże stado dzikich gęsi lub kaczek.

trąbka brzozowa

wabik na łosia, na którym myśliwy naśladuje głos łosia w okresie godowym.

teriery

grupa ras psów myśliwskich charakteryzujących się mocną budową ciała: pysk szpiczasty, ogon sterczący pionowo, nogi cienkie, sterczące uszy ze zwisającymi końcami. Sylwetka teriera (...)

tasak

szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.