Definicja hasła: ton główny
- ton główny
inaczej korkowanie.
Ton główny, zwany także korkowaniem, to specyficzna technika łowiecka wykorzystywana do wabienia zwierząt, szczególnie popularna w polowaniach na głuszce. Składa się z trzech elementów, z których każdy ma określone zadanie. Pierwszym z nich jest korkowanie, polegające na wydawaniu długich, powolnych dźwięków, które mają na celu przyciągnięcie uwagi głuszca i zachęcenie go do zbliżenia się. Następnie następuje trzecia zwrotka, która jest szybsza i bardziej energetyczna niż korkowanie, służąca utrzymaniu uwagi głuszca i zachęceniu go do jeszcze bliższego podejścia. Ostatni element to tzw. ostatni ton, najgłośniejszy i najbardziej energiczny spośród wszystkich trzech części tonu głównego. Jego celem jest przyciągnięcie głuszca do łowcy oraz sprawienie, by ptak czuł się bezpiecznie i skłonił do podjęcia strzału. Technika ta jest skuteczna w wabieniu różnych gatunków zwierzyny, a dzięki zastosowaniu odpowiednich dźwięków może być szczególnie efektywna w przypadku polowań na wrażliwe na dźwięki głuszce.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ton główny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- topinambur, topinambur (Helianthus tuberosus)
roślina wieloletnia z rodziny złożonych, szczególnie nadająca się do uprawy na poletkach łowieckich. Zarówno bulwy, łodygi, jak i liście są karmą lubianą przez zwierzynę.
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
- tumak
inaczej kuna leśna.
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- trychinoskop
przyrząd służący iący do badania mięsa na obecność włośni (trychin).
- tryk
inaczcj baran.
- Tulskij Zawód
znana fabryka broni myśliwskiej w ZSRR.
- talerz, talerz, lustro, chusteczka, serwetka
biała plama na zadzie jeleniowatych.
- tasak
szeroki nóż myśliwski służący do patroszenia i rozbierania tuszy grubej zwierzyny.