Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: tresura

tresura

inaczej układanie psa myśliwskiego.

Tresura psów myśliwskich, znana również jako układanie psa myśliwskiego, to proces przygotowania psa do pracy na polowaniu zgodnie z jego wrodzonymi cechami. Każda rasa psów myśliwskich może być układana w inny sposób, zależnie od jej specyficznych cech i zdolności. Na tym etapie ważne jest także, aby pamiętać, że niektóre rasy mogą być ułożone na psy wszechstronne, inne na psy wielostronne, a jeszcze inne tylko na psy jednostronne.

Proces tresury zazwyczaj rozpoczyna się od nauczania psa posłuszeństwa i karności, co stanowi podstawę dla dalszego szkolenia w terenie. Istotnym aspektem treningu jest utrzymywanie pełnej sprawności psa poprzez regularne ćwiczenia wyuczonych czynności. Dobrze wyszkolony pies myśliwski może wspomóc w polowaniu poprzez pomoc w aportowaniu upolowanej zwierzyny, tropieniu czy sygnalizowaniu obecności zdobytku. Tresura psów myśliwskich wymaga cierpliwości i konsekwencji oraz dostosowania metod do indywidualnych potrzeb i cech każdego psa.

Dobre wykształcenie psa myśliwskiego nie tylko wpływa pozytywnie na jego efektywność podczas polowania, ale także umożliwia lepsze bezpieczeństwo zarówno dla innych uczestników polowania jak i samego psa. Dlatego warto inwestować czas i uwagę w odpowiednią tresurę swojego psa myśliwskiego.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tresura w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

tokowik

ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.

troki

rzemienne lub sznurowe pętle do noszenia ubitych ptaków na polowaniach.

turzyca

1) sierść zająca i królika;
2) zbiorowa nazwa zajęcy i królików.

trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski

oczy zająca.

trelowanie

druga zwrotka pieśni głuszca.

tabun

duże stado dzikich gęsi lub kaczek.

tchórek

inaczej fretka.

tarzać się

o jeleniach i dzikach: kąpać się w piasku.

tarcza

sztuczny cel, do którego strzelamy na strzelnicy w ramach treningu lub sprawdzenia broni; może być nieruchoma (zwykła lub sylwetkowa, np. rogacz) oraz ruchoma (zając, dzik).

trójlufka

trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.