Definicja hasła: tresura
- tresura
inaczej układanie psa myśliwskiego.
Tresura psów myśliwskich, znana również jako układanie psa myśliwskiego, to proces przygotowania psa do pracy na polowaniu zgodnie z jego wrodzonymi cechami. Każda rasa psów myśliwskich może być układana w inny sposób, zależnie od jej specyficznych cech i zdolności. Na tym etapie ważne jest także, aby pamiętać, że niektóre rasy mogą być ułożone na psy wszechstronne, inne na psy wielostronne, a jeszcze inne tylko na psy jednostronne.
Proces tresury zazwyczaj rozpoczyna się od nauczania psa posłuszeństwa i karności, co stanowi podstawę dla dalszego szkolenia w terenie. Istotnym aspektem treningu jest utrzymywanie pełnej sprawności psa poprzez regularne ćwiczenia wyuczonych czynności. Dobrze wyszkolony pies myśliwski może wspomóc w polowaniu poprzez pomoc w aportowaniu upolowanej zwierzyny, tropieniu czy sygnalizowaniu obecności zdobytku. Tresura psów myśliwskich wymaga cierpliwości i konsekwencji oraz dostosowania metod do indywidualnych potrzeb i cech każdego psa.
Dobre wykształcenie psa myśliwskiego nie tylko wpływa pozytywnie na jego efektywność podczas polowania, ale także umożliwia lepsze bezpieczeństwo zarówno dla innych uczestników polowania jak i samego psa. Dlatego warto inwestować czas i uwagę w odpowiednią tresurę swojego psa myśliwskiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj tresura w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tchórz, tchórz (Mustela puterius L.)
gatunek z rodziny łasicowatych. Długość ciała samic 20-33 cm, samców 35-50 cm, długość ogona 13-18 cm. Ubarwienie ciemnobrązowe, spód ciała, kończyn i ogona czarne, broda, wargi, boki (...)
- trójlufka
trzylufowa broń myśliwska. Najczęściej produkowana w układzie dwie lufy gładkie i jedna gwintowana.
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- tokowisko, tokowisko, padowisko
teren, na którym co roku ptaki odbywają swoje toki.
- tresura
inaczej układanie psa myśliwskiego.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- trychina
włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.
- trop sfarbowany
trop farbującej zwierzyny.
- trzeszcze, trzeszcze, bałuchy, blaski
oczy zająca.