Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: trelowanie

trelowanie

druga zwrotka pieśni głuszca.

Trelowanie – technika używana podczas polowania, polegająca na wywoływaniu dźwięków przypominających specyficzny głos danego zwierzęcia, w celu zwabienia go do miejsca, w którym znajduje się myśliwy. Popularna wśród myśliwych polujących na ptaki takie jak głuszce, trelowanie wykonywane jest za pomocą specjalnego instrumentu zwanego trelem lub poprzez imitację dźwięków ustami myśliwego. Trele to małe drewniane lub metalowe instrumenty z uchwytem do trzymania, o specjalnej strukturze pozwalającej na wydawanie dźwięków zbliżonych do tych emitowanych przez danego ptaka. Skuteczność trelowania opiera się na łatwości rozpoznawania charakterystycznych dźwięków wydawanych przez zwierzęta, które przyciągają je do miejsca, gdzie znajduje się myśliwy. Technika ta jest stosowana od wielu lat i cieszy się popularnością wśród myśliwych jako skuteczna metoda polowania na pewne gatunki ptaków.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trelowanie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę T

zobacz pełną listę haseł

trop

odciski nóg zwierzęcych pozostawione na ziemi lub śniegu. Pozwalają myśliwym określić gatunek, orientacyjnie ciężar i płeć, często też czas i kierunek wędrówki zwierzyny.

tur, tur (Bos primigenius)

wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.

trofeum

spreparowane części zwierzyny łownej (lub całe wypchane osobniki). Do trofeów zaliczamy: poroża, rogi, oręża dzików, haki jelenia, wachlarze głuszca, liry cietrzewia, ostrolotki słonki, (...)

trzymać

o psach: osaczyć zwierzynę.

tryplet

trzy bezpośrednie celne strzały oddane przez jednego myśliwego do trzech różnych celów.

ton główny

inaczej korkowanie.

tyka

główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.

trafić

ubić zwierzynę celnym strzałem.

trychina

włosień kręty niebezpieczny pasożyt ssaków leśnych oraz człowieka. Człowiek zaraża się zwykle przez zjedzenie chorego (nie badanego) mięsa z dzika.

tusza

ciało ubitej zwierzyny.