Definicja hasła: trelowanie
- trelowanie
druga zwrotka pieśni głuszca.
Trelowanie jest techniką łowiecką, która polega na wywoływaniu dźwięków przez łowców, aby zwabić dzikie zwierzęta. Technika ta jest szczególnie popularna wśród myśliwych polujących na głuszce. Głuszec jest ptakiem, który ma bardzo charakterystyczny głos i jest bardzo łatwy do rozpoznania. Trelowanie polega na wywoływaniu tego charakterystycznego głosu przez myśliwego, aby zwabić głuszca.
Trelowanie może być wykonywane na różne sposoby. Najpopularniejszy sposób to używanie specjalnego instrumentu zwanego trelem. Trele są małymi instrumentami drewnianymi, które są wykonane z drewna lub metalu i mają specjalny uchwyt do trzymania. Instrument ten ma specjalną strukturę, która pozwala na wydawanie charakterystycznych dźwięków podobnych do tych, które wydaje głuszec. Myśliwi mogą również używać swoich ust do trelowania, wydając charakterystyczne odgłosy głuszca.
Trelowanie jest techniką łowiecką, która jest stosowana od wielu lat i jest szeroko stosowana przez myśliwych polujących na głuszce. Jest to skuteczna metoda, ponieważ głuszec jest ptakiem o bardzo charakterystycznym głosie i łatwo go rozpoznawać. Trelowanie może być wykonywane za pomocą specjalnego instrumentu lub ust myśliwego i może być skuteczną metodą polowania na te ptaki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj trelowanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę T
- tropowiec
pies myśliwski używany do odszukiwania zwierzyny po zostawionych przez nią tropach.
- tresura
inaczej układanie psa myśliwskiego.
- tur, tur (Bos primigenius)
wymarły gatunek z rodziny pustorożców. Ostatni przedstawiciel tej królewskiej zwierzyny łownej padł w Puszczy Jaktorowskiej w 1627 r.
- tusza
ciało ubitej zwierzyny.
- Tulskij Zawód
znana fabryka broni myśliwskiej w ZSRR.
- tropienie
1) śledzenie zwierzyny po tropach;
2) postrzałka: dochodzenie zwierzyny po sfarbowanym tropie.
- tokowik
ptak, który pierwszy odzywa się na tokowisku. Nie wolno go strzelać, gdyż można rozbić całe tokowisko.
- tabakiera
zakończenie ryja (nos) dzika.
- tyka
główna część poroża jeleniowatych, z której wyrastają odnogi.