Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: zaciąg

zaciąg

opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.

Zaciąg w terminologii łowieckiej oznacza opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu wewnątrz lufy broni. Jest to zjawisko, przy którym część prochu spala się dopiero w przewodzie lufy, co prowadzi do opóźnienia i nieregularności wybuchu nabojowego. Efektem tego jest nieskuteczność strzału, co w kontekście polowania może być niezmiernie istotne. Zaciąg może wynikać z różnych czynników, takich jak źle skonstruowany nabój czy uszkodzony przewód lufy.

W praktyce łowieckiej zaciąg jest stanem niepożądanym dla myśliwych, gdyż wpływa negatywnie na celność oraz skuteczność oddanego strzału. W konsekwencji może prowadzić do niepowodzenia polowania i zabicia zwierzęcia łownego. Dlatego też sprawdzanie broni przed polowaniem oraz stosowanie odpowiedniej amunicji są kluczowe dla uniknięcia problemów z zaciągiem.

Zaciąg może być również problemem technicznym wynikającym ze stanu broni. Niewłaściwie utrzymany lub zużyty przewód lufy może sprzyjać występowaniu zaciągu. Dlatego konserwacja, regularna kontrola oraz konserwacja broni są niezbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa i skuteczności podczas polowania.

Oprócz samego zjawiska zaciągu, istotne jest również poznanie metod radzenia sobie z tym problemem w terenie. Łowiectwo to dziedzina wymagająca precyzji i profesjonalizmu, dlatego myśliwi powinni być przygotowani na rozpoznanie oraz szybką reakcję w sytuacji wystąpienia zaciągu podczas polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj zaciąg w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę Z

zobacz pełną listę haseł

zarząd wojewódzki

organ wykonawczy Wojewódzkiej Rady Łowieckiej. Składa się z przewodniczącego, dwóch zastępców, sekretarza i skarbnika. Do zadań zarządu wojewódzkiego należy prowadzenie działalności (...)

zapady

wieczorne przyloty kogutów głuszców na tokowisko.

zając szarak, zając szarak (Lepus europaeus L.)

gatunek z rzędu zajęczaków. Długość ciała 50-63 cm, ogona 8-11,5 cm, ciężar 3-5,5 kg. Ubarwienie: Wierzch ciała szarobrązowy, boki rudawe, spód ciała i ogona biały, końce uszu i (...)

zostać w ogniu

o zwierzynie: po celnym strzale padać na miejscu.

zaciąg

opóźniony wystrzał spowodowany nierównomiernym i powolnym spalaniem się prochu (część spala się dopiero w przewodzie lufy): powoduje, że strzał jest nieskuteczny.

zwietrzyć

o zwierzynie lub psie myśliwskim: wyczuć woń człowieka lub zwierzyny.

zgasić

ubić zwierza czystym strzałem.

zwierzyna gruba

łosie, jelenie daniele, muflony, sarny, rysie, wilki, dziki i dropie.

zdołować

strzelić poniżej celu.

zestrzał

miejsce, w którym znajdował się zwierz w momencie trafienia go pociskiem. Zestrzał należy dokładnie sprawdzić szukając farby, ścinki i kawałków kości.