Definicja hasła: dołowanie
- dołowanie
umieszczanie strzałów poniżej miejsca celowania
Dołowanie to technika strzelania, polegająca na umieszczaniu strzałów poniżej miejsca celowania. Jest ona stosowana w sytuacjach, gdy cel jest zbyt wysoko, daleko, blisko lub nisko, aby móc go trafic bezpośrednio. Strzelec musi wyobrazić sobie linię, która prowadzi od lufy broni do celu i obliczyć odległość między tą linią a celem. Następnie musi ustawić celownik tak, aby pocisk spadł na cel lub leciał nad nim w zależności od warunków.
Dołowanie wymaga dużej precyzji i dokładności ze strony strzelca. Aby skutecznie zastosować tę technikę, należy przeprowadzić szereg obliczeń oraz odpowiednio ustawić celownik. Jest to szczególnie trudne dla osób bez doświadczenia w strzelaniu oraz wymaga czasu i praktyki, aby osiągnąć doskonałość w tej technice.
Ta technika jest przydatna zarówno podczas polowań, jak i różnych form sportowego strzelania. Pozwala ona na trafienie celu nawet w trudnych warunkach terenowych oraz atmosferycznych. Dołowanie może być stosowane zarówno przez myśliwych, jak i sportowych strzelców jako sposób radzenia sobie z różnymi warunkami celowania.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj dołowanie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę D
- dotrzymać
1) o zwierzynie nie uciekającej i pozwalającej myśliwemu zbliżyć się na odległość strzału;
2) o psie myśliwskim wystawiającym, który stoi do momentu podejścia myśliwego i (...)
- dropiaty
o psie: cętkowany.
- dymorfizm sezonowy
zróżnicowanie szaty zewnętrznej osobnika w różnych porach roku, np. sama w okresie wiosenno-letnim ma suknię rdzawobrązową, a w zimie popielatoszarą.
- Darne
francuski rusznikarz, który w 1895 r. skonstruował strzelbę ze stałą lufą i automatycznie przesuwającym się zamkiem. Dubeltówki tego typu (bardzo popularne we Francji) nadal są (...)
- dzik, dzik (Sus scrofa L.)
ssak z rodziny świniowatych. Długość ciała do 155 cm, wysokość barku do 120 cm, ciężar do 300 kg lub nawet więcej. Ubarwienie dz. wykazuje dużą zmienność w zależności od wieku i (...)
- dwulufka
zob. dubeltówka.
- derkanie
głos wydawany przez derkacza.
- drapieżnik
zwierzę żywiące się mięsem zabijanych przez siebie innych zwierząt.
- dzikarz
pies używany do polowań na dziki. Z psów rasowych używa się teriery, jamniki, gończe i łajki. Oprócz wymienionych można również używać małych psów nierasowych.
- dziwok
ptak łowczy, który przed schwytaniem, przebywając na wolności, zaprawił się w samodzielnym zdobywaniu łupu (głuszec w okolicach Wisły).