Definicja hasła: celownik
- celownik
zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy celowaniu wykorzystujemy tzw. prowadzenie po szynie), w broni kombinowanej często posiada szczerbinkę ruchomą chowaną w szynie. Celownik optyczny - luneta.
Celownik to element broni, który służy do precyzyjnego celowania. Istnieją dwa główne rodzaje celowników: otwarte i optyczne. Celownik otwarty składa się z muszki (umieszczonej na przedniej części lufy broni) oraz szczerbinki (umieszczonej na tylnej części lufy broni kulowej). W przypadku broni śrutowej, celownik otwarty składa się jedynie z muszki, a celowanie odbywa się wykorzystując technikę prowadzenia po szynie. Natomiast w broni kombinowanej, celownik może posiadać dodatkową szczerbinkę ruchomą chowaną w specjalnej szynie.
Drugim rodzajem jest celownik optyczny, czyli luneta. Celownik optyczny umożliwia precyzyjne przyrządzanie broni poprzez wykorzystanie soczewek i systemu dalmierza, co pozwala na dokładne określenie odległości do celu oraz uwzględnienie wpływu czynników atmosferycznych na trafienie.
W łowiectwie, właściwe użycie i kalibracja celownika stanowi kluczowy element zdobycia trofeum w sposób etyczny i humanitarny. Dla wielu myśliwych precyzja w użyciu celownika ma krytyczne znaczenie dla zapewnienia sprawiedliwego polowania i minimalizacji cierpienia zwierząt łownych. Z tego powodu są one często szeroko dostosowywane do indywidualnych preferencji i potrzeb każdego myśliwego, umożliwiając doskonałe dostosowanie do jego umiejętności strzeleckich oraz konkretnych warunków terenowych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj celownik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czernienie luf, czernienie luf, brunirowanie, oksydowanie
wytwarzanie na metalowych częściach broni powłoki ochronnej zabezpieczającej przed rdzą, Polega to na sztucznym wywoływaniu rdzy (przez działanie kwasami, a następnie zaprawianiu olejem i (...)
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.
- czujny
o ostrożnej zwierzynie.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)
- ciecieruk
gwarowe, młody cietrzew kogut.
- czernica, czernica (Aythya fuligula L.)
gatunek z rodziny kaczek należący do grążyc, Kaczor (w szacie godowej) czarny z białym brzuchem i lusterkami, na głowie ma zwisający czub z długich, wąskich piórek; kaczka (...)
- cieciorka
kura cietrzewia.
- czemchanie
wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).
- chrzest myśliwski
ceremonia pomazania myśliwego farbą z pierwszej strzelonej przez niego sztuki danego gatunku. Myśliwy klęka na lewe kolano, lewą rękę trzyma na broni, a prawą na tuszy zwierza. Łowczy (...)