Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: celownik

celownik

zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy celowaniu wykorzystujemy tzw. prowadzenie po szynie), w broni kombinowanej często posiada szczerbinkę ruchomą chowaną w szynie. Celownik optyczny - luneta.

Celownik to element broni, który służy do precyzyjnego celowania. Istnieją dwa główne rodzaje celowników: otwarte i optyczne. Celownik otwarty składa się z muszki (umieszczonej na przedniej części lufy broni) oraz szczerbinki (umieszczonej na tylnej części lufy broni kulowej). W przypadku broni śrutowej, celownik otwarty składa się jedynie z muszki, a celowanie odbywa się wykorzystując technikę prowadzenia po szynie. Natomiast w broni kombinowanej, celownik może posiadać dodatkową szczerbinkę ruchomą chowaną w specjalnej szynie.

Drugim rodzajem jest celownik optyczny, czyli luneta. Celownik optyczny umożliwia precyzyjne przyrządzanie broni poprzez wykorzystanie soczewek i systemu dalmierza, co pozwala na dokładne określenie odległości do celu oraz uwzględnienie wpływu czynników atmosferycznych na trafienie.

W łowiectwie, właściwe użycie i kalibracja celownika stanowi kluczowy element zdobycia trofeum w sposób etyczny i humanitarny. Dla wielu myśliwych precyzja w użyciu celownika ma krytyczne znaczenie dla zapewnienia sprawiedliwego polowania i minimalizacji cierpienia zwierząt łownych. Z tego powodu są one często szeroko dostosowywane do indywidualnych preferencji i potrzeb każdego myśliwego, umożliwiając doskonałe dostosowanie do jego umiejętności strzeleckich oraz konkretnych warunków terenowych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj celownik w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czas ochronny

okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.

czyszczenie broni

bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

ciołek

roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.

czysty strzał

strzał kładący Zwierzynę w ogniu.

czatownia

obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.

chata

gniazdo bobra zbudowane z gałęzi.

czok

zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)

chruściele, chruściele (Rallidae)

rodzina ptaków naziemnych z rzędu żurawiowatych. Z gatunków łownych do chruścieli należą derkacz i łyska.