Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: chwytacz

chwytacz

osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.

Chwytacz to osoba wykonująca istotną rolę podczas odłowów w łowiectwie. Jego głównym zadaniem jest wydobycie zwierzyny z sieci w trakcie odłowów, które często służą do monitorowania populacji dzikich zwierząt. Chwytacz musi posiadać odpowiednie kwalifikacje oraz doświadczenie w pracy z dzikimi zwierzętami, a także umiejętności praktyczne, takie jak obsługa sprzętu łowieckiego oraz znajomość technik odłowu. Dodatkowo, musi być przygotowany do pracy w trudnych warunkach i dysponować niezbędnym wyposażeniem ochronnym. W razie potrzeby powinien szybko reagować na nagłe zagrożenia, takie jak atak dzikich zwierząt czy inne nieprzewidziane sytuacje.

Chwytacze stanowią istotny element społeczności łowieckiej poprzez niezbędny udział w monitorowaniu populacji dzikich zwierząt i utrzymaniu ich liczebności na właściwym poziomie. Dlatego ważne jest, aby chwytacze byli dobrze przeszkoleni oraz posiadali niezbędne umiejętności pozwalające im skutecznie wykonywać swoje obowiązki. Rzetelna praca chwytaczy przyczynia się do zachowania równowagi ekosystemów leśnych i zapewnienia bezpieczeństwa przy odławianiu oraz manipulacji zwierzyny. Ich zaangażowanie ma wpływ na efektywność działań monitorujących i wprowadzanych programów ochrony dzikich populacji zwierząt.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chwytacz w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

ciągi słonek

wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.

czok

zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)

cholera ptaków

bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.

czatować

śledzić, czekać w ukryciu na przyjście zwierzyny.

czworak, czworak, fierling

nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.

celownik

zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)

ciekanie się

inaczej cieczka.

cielić się

o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

conductus, conductus, przewód łowiecki

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.