Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa

Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa (oddział warszawski)

ideowa organizacja łowiecka powstała w kwietniu 1889 r. w Warszawie (zob. historia łowiectwa w Polsce oraz Polski Związek Łowiecki).

Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa było pierwszą organizacją łowiecką w Polsce, powstałą w 1889 roku w Warszawie. Jego celem było propagowanie prawidłowego myślistwa oraz ochrona zwierząt łownych. W skład towarzystwa wchodzili myśliwi, którzy wymieniali się wiedzą i doświadczeniem, uczestniczyli w polowaniach oraz angażowali się w propagowanie etycznych zasad myślistwa i edukację społeczeństwa.

Towarzystwo angażowało się w promowanie etyki łowieckiej oraz tworzenie nowych przepisów dotyczących tej dziedziny. Organizowało spotkania, dyskusje i szkolenia, aby umożliwić swoim członkom lepsze poznanie łowiectwa, a także wspierało badania naukowe związane z łowiectwem i ochroną zwierząt łownych.

Działalność Cesarskiego Towarzystwa miała znaczący wpływ na rozwój polskiego łowiectwa i propagację jego wartości etycznych i społecznych. Przyczyniło się ono do zachowania bogactwa fauny polskich lasów poprzez aktywną działalność propagującą ochronę zwierząt łownych.

Po reorganizacji w 1936 roku, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa przekształciło się w istniejący do dziś Polski Związek Łowiecki. Dzięki zaangażowaniu tych organizacji możemy obecnie cieszyć się z zachowania piękna i różnorodności fauny lasów polskich.

Jako jeden z pionierów organizacji łowieckich w Polsce, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa odegrało kluczową rolę w kształtowaniu dziedzictwa polskiego myślistwa, a także wspierało inne istotne inicjatywy m.in. Małopolskie Towarzystwo Łowieckie czy Kółko Myśliwskie im. św. Huberta.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

ciota

stara łania.

chart

rasa psów myśliwskich używana do polowań na lisy i zające na dużych, otwartych przestrzeniach. Obecnie w Polsce zabronione.

choroba Banga, choroba Banga, bruceloza

choroba wywoływana przez bakterie z grupy brucella; atakuje większość zwierząt łownych. Zwalczanie jest bardzo trudne.

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.

chmara

stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.

chrapy

nozdrza jelenia, łosia, daniela, muflona, sarny i kozicy.

chałupa

legowisko zająca w śniegu.

ciołek

roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.