Definicja hasła: ciota
- ciota
stara łania.
Ciota to określenie stosowane w łowiectwie, które odnosi się do starej łani. Jest to zwierzę płci żeńskiej, które osiągnęło wiek powyżej 8 lat. Charakteryzuje się większą ostrożnością i trudniejszym polowaniem niż młodsze łanie. Cioty są również bardziej wybredne w swoich wyborach żywności i mogą być trudne do nakarmienia ze względu na starzenie się układu pokarmowego oraz zmiany w preferencjach pokarmowych. Starsze osobniki są bardziej narażone na choroby, gdyż ich układ odpornościowy staje się słabszy wraz z wiekiem.
W kontekście hodowlanym, utrzymanie zdrowia ciót wymaga regularnych badań weterynaryjnych oraz dostarczania odpowiedniej ilości witamin i minerałów. Podatność na stres jest również istotnym czynnikiem, z tego powodu należy zapewnić im spokojne otoczenie, unikając hałasu i innych bodźców stresogennych. Czyste środowisko oraz właściwa dieta i regularny dostęp do wody są kluczowe dla utrzymania zdrowia ciót.
W przestrzeni naturalnej starsze cielęta stanowią atrakcyjny cel dla drapieżników, co sprawia, że muszą one być szczególnie czujne i ostrożne. Dla myśliwych polowanie na cioty może być bardziej wymagające ze względu na ich doświadczenie oraz rozwinięte instynkty samoobrony. Z uwagi na to fakt, polowanie na cioty wymaga precyzji i cierpliwości.
Podsumowując, ciota to stara łania charakteryzująca się większą ostrożnością, specyficznymi potrzebami żywieniowymi oraz większą podatnością na choroby i stres w porównaniu z młodszymi osobnikami. W łowiectwie stanowi wyzwanie dla myśliwych ze względu na swoje rozwinięte instynkty obronne oraz wcześniejsze doświadczenia z polowaniami.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ciota w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- ciężary łowieckie
w dawnej Polsce świadczenia ponoszone przez ogół ludności na rzecz księcia w związku z posiadaniem przez niego monopolu łowieckiego (regale łowieckie). Część tych świadczeń płacono w (...)
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.
- conductus, conductus, przewód łowiecki
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)
- celownik
zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)
- cewka
noga samy.
- czysty ptak
dzielny, doświadczony, dobrze ułożony ptak łowczy.
- celowanie
zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.
- czemchanie
wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).