Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ciche pędzenie

ciche pędzenie

naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).

Ciche pędzenie to technika polowania polegająca na naganianiu zwierzyny przy użyciu dwóch lub czterech naganiaczy, którzy poruszają się cicho przez miot. Naganiacze są wyposażeni w specjalną odzież celem zminimalizowania hałasu i ruchu, aby uniknąć spłoszenia zwierzęcia. Ten sposób polowania jest stosowany podczas polowań na sarny i jelenie, kiedy zwierzyna powoli opuszcza miot.

Technika cichego pędzenia wymaga dużej precyzji i cierpliwości ze strony naganiaczy. Muszą oni skutecznie nękać zwierzynę, unikając jej spłoszenia oraz starając się nie przeszkadzać myśliwemu oczekującemu na odpowiedni moment do oddania strzału. Dodatkowo naganiacze muszą uważać, by nie spłoszyć innych zwierząt w okolicy.

Ciche pędzenie jest trudną techniką polowania, ale może być bardzo skutecznym sposobem pozyskiwania zwierzyny. Wymaga to jednak od naganiaczy profesjonalnego przygotowania oraz odpowiednich umiejętności, aby móc skutecznie nękać zwierzynę bez jej spłoszenia.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ciche pędzenie w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.

ciąć

o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.

chmara

stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.

Conseil International de la Chasse

międzynarodowa organizacja łowiecka z siedzibą w Paryżu.

czterodwudziestak

jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).

czapeczka

kaptur ptaka łowczego.

cietrzew, cietrzew (Lyrurus Tetrix L.)

ptak wielkości kury domowej z rzędu kuraków. Samiec (kogut) czarny z metalicznym połyskiem i ogonem w kształcie lity, samica (cieciorki) szarobrązowa; na skrzydłach mają białe pręgi. (...)

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

czółenko

część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej

chwytacz

osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.