Definicja hasła: ciche pędzenie
- ciche pędzenie
naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).
Ciche pędzenie to technika polowania polegająca na naganianiu zwierzyny przy użyciu dwóch lub czterech naganiaczy, którzy poruszają się cicho przez miot. Naganiacze są wyposażeni w specjalną odzież celem zminimalizowania hałasu i ruchu, aby uniknąć spłoszenia zwierzęcia. Ten sposób polowania jest stosowany podczas polowań na sarny i jelenie, kiedy zwierzyna powoli opuszcza miot.
Technika cichego pędzenia wymaga dużej precyzji i cierpliwości ze strony naganiaczy. Muszą oni skutecznie nękać zwierzynę, unikając jej spłoszenia oraz starając się nie przeszkadzać myśliwemu oczekującemu na odpowiedni moment do oddania strzału. Dodatkowo naganiacze muszą uważać, by nie spłoszyć innych zwierząt w okolicy.
Ciche pędzenie jest trudną techniką polowania, ale może być bardzo skutecznym sposobem pozyskiwania zwierzyny. Wymaga to jednak od naganiaczy profesjonalnego przygotowania oraz odpowiednich umiejętności, aby móc skutecznie nękać zwierzynę bez jej spłoszenia.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ciche pędzenie w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czapliniec
miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.
- cocer spaniel
rasa psa myśliwskiego, płochacza. Używany jest głównie do polowań na bażanty i ptactwo wodne; bardzo dobry aporter. Może być też ułożony jako pies wielostronny. Coocker spaniel. jest (...)
- czyrykanie
głos wydawany przez zwołujące się kuropatwy.
- ciągnąć
1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.
- chwost
ogon muflona.
- Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa (oddział warszawski)
ideowa organizacja łowiecka powstała w kwietniu 1889 r. w Warszawie (zob. historia łowiectwa w Polsce oraz (...)
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- ciąg
1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.