Definicja hasła: chmara
- chmara
stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.
Chmara to termin stosowany w łowiectwie do określenia grupy dzikich zwierząt, zazwyczaj spotykanych w stadach, takich jak żubry, jelenie, daniele lub łosie. Grupa ta może składać się zarówno z kilku osobników, jak i liczyć nawet kilkaset zwierząt. Chmary są często obserwowane w lasach, gdzie znajdują odpowiednio dużo pożywienia i schronienia. Zazwyczaj tworzą je samice oraz młode osobniki, podczas gdy samce są obecne jedynie w okresie godowym.
Chmary odgrywają istotną rolę w ekosystemie jako naturalny regulator populacji innych gatunków. Ich obecność może ograniczać liczbę innych dzikich zwierząt, a także pomagać w utrzymaniu równowagi biologicznej poprzez konsumpcję roślin i innych organizmów żywych. Ponadto przemieszczając się w poszukiwaniu pożywienia czy schronienia, chmary wpływają na różnorodność ekosystemów.
Dodatkowo, obserwowanie zachowania chmar jest istotne dla naukowych badań nad populacjami dzikich zwierząt oraz ich interakcjami w środowisku naturalnym. Termin "chmara" jest więc ważny nie tylko z punktu widzenia praktycznego łowiectwa, ale także ze względu na znaczenie dla biodiwersyfikacji i zachowania przyrody.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chmara w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- choroba motylicza, choroba motylicza, motylica
choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)
- czarnuch
gwarowe określenie dzika.
- czas ochronny
okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- czok
zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)
- ciągi słonek
wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.