Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: chmara

chmara

stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.

Chmara to termin stosowany w łowiectwie do określenia grupy dzikich zwierząt, zazwyczaj spotykanych w stadach, takich jak żubry, jelenie, daniele lub łosie. Grupa ta może składać się zarówno z kilku osobników, jak i liczyć nawet kilkaset zwierząt. Chmary są często obserwowane w lasach, gdzie znajdują odpowiednio dużo pożywienia i schronienia. Zazwyczaj tworzą je samice oraz młode osobniki, podczas gdy samce są obecne jedynie w okresie godowym.

Chmary odgrywają istotną rolę w ekosystemie jako naturalny regulator populacji innych gatunków. Ich obecność może ograniczać liczbę innych dzikich zwierząt, a także pomagać w utrzymaniu równowagi biologicznej poprzez konsumpcję roślin i innych organizmów żywych. Ponadto przemieszczając się w poszukiwaniu pożywienia czy schronienia, chmary wpływają na różnorodność ekosystemów.

Dodatkowo, obserwowanie zachowania chmar jest istotne dla naukowych badań nad populacjami dzikich zwierząt oraz ich interakcjami w środowisku naturalnym. Termin "chmara" jest więc ważny nie tylko z punktu widzenia praktycznego łowiectwa, ale także ze względu na znaczenie dla biodiwersyfikacji i zachowania przyrody.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chmara w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

CIC

Conseil International de la Chasse.

chwytacz

osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.

czatownia

obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.

choroba Banga, choroba Banga, bruceloza

choroba wywoływana przez bakterie z grupy brucella; atakuje większość zwierząt łownych. Zwalczanie jest bardzo trudne.

ciecier

gwarowe, cietrzew kogut.

ciągnąć

1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.

chruściel derkacz

inaczej derkacz.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

chatka

gniazdo piżmaka zbudowane wśród trzcin i szuwarów z twarde] roślinności wodnej.

czworak, czworak, fierling

nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.