Definicja hasła: chmara
- chmara
stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.
Chmara to termin stosowany w łowiectwie do określenia grupy dzikich zwierząt, zazwyczaj spotykanych w stadach, takich jak żubry, jelenie, daniele lub łosie. Grupa ta może składać się zarówno z kilku osobników, jak i liczyć nawet kilkaset zwierząt. Chmary są często obserwowane w lasach, gdzie znajdują odpowiednio dużo pożywienia i schronienia. Zazwyczaj tworzą je samice oraz młode osobniki, podczas gdy samce są obecne jedynie w okresie godowym.
Chmary odgrywają istotną rolę w ekosystemie jako naturalny regulator populacji innych gatunków. Ich obecność może ograniczać liczbę innych dzikich zwierząt, a także pomagać w utrzymaniu równowagi biologicznej poprzez konsumpcję roślin i innych organizmów żywych. Ponadto przemieszczając się w poszukiwaniu pożywienia czy schronienia, chmary wpływają na różnorodność ekosystemów.
Dodatkowo, obserwowanie zachowania chmar jest istotne dla naukowych badań nad populacjami dzikich zwierząt oraz ich interakcjami w środowisku naturalnym. Termin "chmara" jest więc ważny nie tylko z punktu widzenia praktycznego łowiectwa, ale także ze względu na znaczenie dla biodiwersyfikacji i zachowania przyrody.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chmara w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czok
zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)
- czatownia
obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.
- chrap
charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.
- chrapanie
charakterystyczny glos wydawany przez słonkę w czasie lotu tokowego (ciągu).
- conductus, conductus, przewód łowiecki
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.
- Conseil International de la Chasse
międzynarodowa organizacja łowiecka z siedzibą w Paryżu.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- cielę
młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).
- chwost
ogon muflona.
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.