Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: czok

czok

zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny czok, a przy pionowym układzie luf dolna ma półczok, górna pełny czok.
||tabela||

Czok to zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, które ma na celu zwiększenie pokrycia. Jest to bardzo ważny element broni śrutowej, ponieważ wpływa na jej skuteczność i precyzję. Czoki są produkowane w różnych rozmiarach, w tym 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach. Przy układzie dwóch luf, prawa lufa ma zazwyczaj półczok, a lewa pełny czok. Natomiast przy układzie trzech luf, dolna lufa ma półczok, a górna pełny czok.

Czoki są produkowane z różnych materiałów, w tym stali nierdzewnej i mosiądzu. Stal nierdzewna jest bardzo trwała i odporna na korozję, dlatego jest często wybierana do produkcji czoków. Mosiądz jest również popularnym materiałem do produkcji czoków ze względu na jego odporność na korozję i trwałość.

Czoki są ważnym elementem broni śrutowej i mają duży wpływ na jej skuteczność i precyzję. Dlatego ważne jest, aby dobrać odpowiedni rozmiar czoka do danego rodzaju broni śrutowej. W przypadku niewłaściwego doboru może to spowodować problemy z celnością i skutecznością broni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czok w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

cel

punkt, do którego mierzy się i strzela.

chata

gniazdo bobra zbudowane z gałęzi.

czysty strzał

strzał kładący Zwierzynę w ogniu.

chmara

stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.

czarnuch

gwarowe określenie dzika.

chłodzić się

o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.

ciągi słonek

wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

chruściel derkacz

inaczej derkacz.

ciąg

1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.