Definicja hasła: conductus ferinae
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
Conductus ferinae to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, mający swoje korzenie w średniowieczu. Obowiązek ten polegał na odwożeniu ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania. Szlachta, jako reprezentanci tych zobowiązań, byli odpowiedzialni za dostarczenie ubitej zwierzyny do pałacu lub zamku książęcego w określonym czasie, aby mogła być wykorzystana na uroczystości lub inne okazje.
W ramach tego ciężaru łowieckiego, szlachta miała także obowiązek poszukiwania postrzałków - małych ptaków uważanych za smaczne i cenione przez arystokrację. Ponadto, conductus ferinae obejmował wożenie namiotów książęcych podczas polowania. Namioty te stanowiły istotny element wypraw łowieckich, chroniąc myśliwych przed złymi warunkami atmosferycznymi.
Ogółem rzecz biorąc, conductus ferinae wymagał od szlachty znacznego poświęcenia i wysiłku. Było to obciążenie równie ważne jak samo polowanie i odzwierciedlało zarówno siłę feudalną szlachty, jak i związane z nią obowiązki wobec władcy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj conductus ferinae w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czyszczenie broni
bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)
- czterodwudziestak
jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- chrostówka
używana dawniej, zwłaszcza na polowaniach z chartami, mała, ale bardzo donośna trąbka myśliwska.
- chrzest myśliwski
ceremonia pomazania myśliwego farbą z pierwszej strzelonej przez niego sztuki danego gatunku. Myśliwy klęka na lewe kolano, lewą rękę trzyma na broni, a prawą na tuszy zwierza. Łowczy (...)
- ciołek
roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.
- cielna
o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.
- ciągnięcie
powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,
- chłodzić się
o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.