Definicja hasła: conductus ferinae
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
Conductus ferinae to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, mający swoje korzenie w średniowieczu. Obowiązek ten polegał na odwożeniu ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania. Szlachta, jako reprezentanci tych zobowiązań, byli odpowiedzialni za dostarczenie ubitej zwierzyny do pałacu lub zamku książęcego w określonym czasie, aby mogła być wykorzystana na uroczystości lub inne okazje.
W ramach tego ciężaru łowieckiego, szlachta miała także obowiązek poszukiwania postrzałków - małych ptaków uważanych za smaczne i cenione przez arystokrację. Ponadto, conductus ferinae obejmował wożenie namiotów książęcych podczas polowania. Namioty te stanowiły istotny element wypraw łowieckich, chroniąc myśliwych przed złymi warunkami atmosferycznymi.
Ogółem rzecz biorąc, conductus ferinae wymagał od szlachty znacznego poświęcenia i wysiłku. Było to obciążenie równie ważne jak samo polowanie i odzwierciedlało zarówno siłę feudalną szlachty, jak i związane z nią obowiązki wobec władcy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj conductus ferinae w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czarnuch
gwarowe określenie dzika.
- ciągnięcie
powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,
- ciekanie się
inaczej cieczka.
- chruściel derkacz
inaczej derkacz.
- chwost
ogon muflona.
- czatować
śledzić, czekać w ukryciu na przyjście zwierzyny.
- ciec, ciec, cieknąć
o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- cielna
o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.
- chybiać
nie trafiać zwierzyny, strzelać bezskutecznie.