Definicja hasła: conductus ferinae
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
Conductus ferinae to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, mający swoje korzenie w średniowieczu. Obowiązek ten polegał na odwożeniu ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania. Szlachta, jako reprezentanci tych zobowiązań, byli odpowiedzialni za dostarczenie ubitej zwierzyny do pałacu lub zamku książęcego w określonym czasie, aby mogła być wykorzystana na uroczystości lub inne okazje.
W ramach tego ciężaru łowieckiego, szlachta miała także obowiązek poszukiwania postrzałków - małych ptaków uważanych za smaczne i cenione przez arystokrację. Ponadto, conductus ferinae obejmował wożenie namiotów książęcych podczas polowania. Namioty te stanowiły istotny element wypraw łowieckich, chroniąc myśliwych przed złymi warunkami atmosferycznymi.
Ogółem rzecz biorąc, conductus ferinae wymagał od szlachty znacznego poświęcenia i wysiłku. Było to obciążenie równie ważne jak samo polowanie i odzwierciedlało zarówno siłę feudalną szlachty, jak i związane z nią obowiązki wobec władcy.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj conductus ferinae w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chrostówka
używana dawniej, zwłaszcza na polowaniach z chartami, mała, ale bardzo donośna trąbka myśliwska.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.
- czatować
śledzić, czekać w ukryciu na przyjście zwierzyny.
- chruściele, chruściele (Rallidae)
rodzina ptaków naziemnych z rzędu żurawiowatych. Z gatunków łownych do chruścieli należą derkacz i łyska.
- czapeczka
kaptur ptaka łowczego.
- chwatny
inaczej bierny.
- cuch
węch psa myśliwskiego.
- chłodzić się
o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.
- czapliniec
miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.