Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: conductus ferinae

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

Conductus ferinae to jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, mający swoje korzenie w średniowieczu. Obowiązek ten polegał na odwożeniu ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania. Szlachta, jako reprezentanci tych zobowiązań, byli odpowiedzialni za dostarczenie ubitej zwierzyny do pałacu lub zamku książęcego w określonym czasie, aby mogła być wykorzystana na uroczystości lub inne okazje.

W ramach tego ciężaru łowieckiego, szlachta miała także obowiązek poszukiwania postrzałków - małych ptaków uważanych za smaczne i cenione przez arystokrację. Ponadto, conductus ferinae obejmował wożenie namiotów książęcych podczas polowania. Namioty te stanowiły istotny element wypraw łowieckich, chroniąc myśliwych przed złymi warunkami atmosferycznymi.

Ogółem rzecz biorąc, conductus ferinae wymagał od szlachty znacznego poświęcenia i wysiłku. Było to obciążenie równie ważne jak samo polowanie i odzwierciedlało zarówno siłę feudalną szlachty, jak i związane z nią obowiązki wobec władcy.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj conductus ferinae w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czapliniec

miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.

chwytacz

osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.

ciekanie się

inaczej cieczka.

celowanie

zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.

combrownik

lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.

celownik

zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)

chrzest myśliwski

ceremonia pomazania myśliwego farbą z pierwszej strzelonej przez niego sztuki danego gatunku. Myśliwy klęka na lewe kolano, lewą rękę trzyma na broni, a prawą na tuszy zwierza. Łowczy (...)

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

choroba motylicza, choroba motylicza, motylica

choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.