Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cielę

cielę

młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).

Cielę to termin używany w odniesieniu do młodego żubra, łosia, jelenia lub daniela, który ma mniej niż rok. Młode te są szczególnie cenne dla myśliwych ze względu na ich wartość łowiecką i stanowią przedmiot szacunku. Cielęta są naturalnie hodowane na pastwiskach lub specjalnych obszarach, gdzie mają możliwość swobodnego poruszania się i wzrostu. W celu zapewnienia im odpowiedniego poziomu odżywienia, są karmione specjalną mieszanką paszy. Regularnie podlegają również zabiegom odrobaczenia i szczepieniom w celu zapobiegania chorobom. Zdrowie i dobre samopoczucie cieląt są starannie monitorowane przez myśliwych, co ma na celu przygotowanie ich do późniejszego polowania.

Podczas polowań myśliwi dokładnie obserwują cielęta, aby upewnić się, że nie doznają nadmiernego stresu ani uszkodzeń. Dbałość o stan zdrowia oraz kondycję psychiczną cieląt jest kluczowa z punktu widzenia zapewnienia odpowiednich warunków podczas ich rozwoju, a także zyskania pewności, że stanowią one właściwy cel polowania.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cielę w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

ciecier

gwarowe, cietrzew kogut.

comber

część lędźwiowa grzbietu dziczyzny, np. samy, dzika, zająca.

ciec, ciec, cieknąć

o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.

ćwik

doświadczony, wyćwiczony ptak łowczy.

czok

zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

chyb, chyb, pióra

długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).

czysty strzał

strzał kładący Zwierzynę w ogniu.

cieszynka

małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.

ciąg

1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.