Definicja hasła: czapliniec
- czapliniec
miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.
Czapliniec to specjalnie wyznaczone miejsce, które służy czaplom siwym do gniazdowania i wychowywania potomstwa. Jest to niezwykle istotne środowisko dla tych ptaków, które preferują pobliże wody ze względu na swoje polowanie na ryby i inne małe zwierzęta. Czapliniec musi spełniać konkretne warunki, aby zapewnić czapli siwej bezpieczeństwo oraz odpowiednie warunki do rozmnażania. Musi być odpowiednio duży, aby pomieścić wszystkie ptaki i ich potomstwo, a także musi zapewniać ochronę przed drapieżnikami i innymi zagrożeniami zewnętrznymi.
W czaplincu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie, co oznacza, że żaden człowiek nie może ich polować ani naruszać ich gniazd bez wymaganego zezwolenia. Ta szczególna ochrona ma na celu zapewnienie czaplom siwym bezpiecznego środowiska do życia oraz umożliwienie im rozmnażania się bez zakłóceń ze strony ludzi. Dzięki temu odgrywają istotną rolę w ekosystemie, przyczyniając się do zachowania równowagi populacji ryb i innych drobnych zwierząt wodnych.
Czapliniec jest jednym z przykładów konkretnego działania mającego na celu zachowanie bioróżnorodności oraz chronienie zagrożonych gatunków ptaków. Jego istnienie stanowi ważny krok w kierunku ochrony dzikiej przyrody oraz utrzymania naturalnego środowiska życia dla licznie występujących tam ptaków.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czapliniec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cwał
sposób szybkiego poruszania się zwierzyny płowej.
- ciche pędzenie
naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
- cięty pies, cięty pies, ostry
cecha psa myśliwskiego: zajadły w stosunku do drapieżników.
- czerta
dawny sposób polowania na dziki. Polegał na otaczaniu bogatego w dziki kompleksu leśnego przez 800 do 1000 naganiaczy. Otaczali oni koliście linię złożoną z dwunastu myśliwych. Przed (...)
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- chmara
stado żubrów, jeleni, danieli lub łosi.
- ciec, ciec, cieknąć
o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.
- chrostówka
używana dawniej, zwłaszcza na polowaniach z chartami, mała, ale bardzo donośna trąbka myśliwska.
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).