Definicja hasła: czapliniec
- czapliniec
miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.
Czapliniec to specjalnie wyznaczone miejsce, które służy czaplom siwym do gniazdowania i wychowywania potomstwa. Jest to niezwykle istotne środowisko dla tych ptaków, które preferują pobliże wody ze względu na swoje polowanie na ryby i inne małe zwierzęta. Czapliniec musi spełniać konkretne warunki, aby zapewnić czapli siwej bezpieczeństwo oraz odpowiednie warunki do rozmnażania. Musi być odpowiednio duży, aby pomieścić wszystkie ptaki i ich potomstwo, a także musi zapewniać ochronę przed drapieżnikami i innymi zagrożeniami zewnętrznymi.
W czaplincu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie, co oznacza, że żaden człowiek nie może ich polować ani naruszać ich gniazd bez wymaganego zezwolenia. Ta szczególna ochrona ma na celu zapewnienie czaplom siwym bezpiecznego środowiska do życia oraz umożliwienie im rozmnażania się bez zakłóceń ze strony ludzi. Dzięki temu odgrywają istotną rolę w ekosystemie, przyczyniając się do zachowania równowagi populacji ryb i innych drobnych zwierząt wodnych.
Czapliniec jest jednym z przykładów konkretnego działania mającego na celu zachowanie bioróżnorodności oraz chronienie zagrożonych gatunków ptaków. Jego istnienie stanowi ważny krok w kierunku ochrony dzikiej przyrody oraz utrzymania naturalnego środowiska życia dla licznie występujących tam ptaków.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czapliniec w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czterodwudziestak
jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).
- chatka
gniazdo piżmaka zbudowane wśród trzcin i szuwarów z twarde] roślinności wodnej.
- ciąg
1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.
- cieki, cieki, zgrzebła
nogi ptaków z rzędu kuraków.
- chruściel derkacz
inaczej derkacz.
- chwost
ogon muflona.
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- ciecier
gwarowe, cietrzew kogut.
- czternastak
jeleń byk noszący poroże posiadające po siedem odnóg na każdej tyce (czternastal regularny) lub na jednej z tyk (czternastak nieregularny).
- czółenko
część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej