Definicja hasła: czas łojny
- czas łojny
okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną.
Czas łojny jest okresem w roku, który występuje u dzikich zwierząt, zwłaszcza u dzikich gatunków z rodziny lisowatych. Jest to okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną. W tym czasie samce są bardziej aktywne i agresywne niż zwykle, a także bardziej skłonne do walki o terytorium i partnerki. Zazwyczaj czas łojny trwa od marca do maja, ale może się różnić w zależności od gatunku.
W czasie łojny samce szukają pożywienia i budują swoje terytoria, aby mieć większe szanse na zdobycie partnerki. Jednocześnie stają się bardziej skłonne do rywalizacji o terytorium i roszczenia samic. Ważnym elementem tego okresu jest również werbowanie partnerki poprzez wydawanie charakterystycznych odgłosów i demonstrację siły w walce z innymi samcami.
Czas łojny jest kluczowy dla dzikich zwierząt, ponieważ determinuje sukces rozrodu oraz przetrwanie gatunku. Warto również zauważyć, że samce szybko tracą energię w tym okresie, więc po jego zakończeniu potrzebują czasu na regenerację przed ewentualnymi dalszymi starciami o terytorium i partnerki.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czas łojny w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- celowanie
zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.
- czernienie luf, czernienie luf, brunirowanie, oksydowanie
wytwarzanie na metalowych częściach broni powłoki ochronnej zabezpieczającej przed rdzą, Polega to na sztucznym wywoływaniu rdzy (przez działanie kwasami, a następnie zaprawianiu olejem i (...)
- chałupa
legowisko zająca w śniegu.
- chody psa
sposób poruszania się psa myśliwskiego podczas pracy w terenie.
- ciekanie się
inaczej cieczka.
- ciołek
roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.
- czyszczenie broni
bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)
- chybiać
nie trafiać zwierzyny, strzelać bezskutecznie.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.