Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cewka

cewka

noga samy.

Cewka to element wyposażenia łowieckiego służący do trzymania broni. Jest to metalowa rura przymocowana do dolnej części lufy, mająca na celu umożliwienie trzymania broni w pozycji pionowej. Cewka może być wykonana z różnych materiałów, takich jak stal, aluminium lub tworzywo sztuczne.

Jej główną funkcją jest umożliwienie precyzyjnego strzelania poprzez utrzymanie broni w stabilnej pozycji oraz zapobieganie drganiom działającym na nią. Dodatkowo cewka może być wykorzystywana do celowania i ustawiania ostrości celu.

Ponadto cewka może pełnić rolę uchwytu do noszenia broni na plecach bądź biodrach, co jest szczególnie przydatne dla myśliwych przemieszczających się na duże odległości.

Często cewkę można uzupełnić o dodatkowe akcesoria, takie jak chwyty lub osłony, mające na celu zwiększenie komfortu i bezpieczeństwa podczas użytkowania broni.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cewka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

ciecieruk

gwarowe, młody cietrzew kogut.

czochrać się

o jeleniach i dzikach: wycierać się o drzewa.

cielić się

o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.

chwytacz

osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.

ciągnąć

1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.

choroba motylicza, choroba motylicza, motylica

choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)

cielna

o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.

Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa, Cesarskie Towarzystwo Prawidłowego Myślistwa (oddział warszawski)

ideowa organizacja łowiecka powstała w kwietniu 1889 r. w Warszawie (zob. historia łowiectwa w Polsce oraz (...)

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.