Definicja hasła: czapla siwa
- czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.)
ptak z rodziny czapli o długiej szyi, którą charakterystycznie wygina w locie. Wierzch ciała popielaty, spód biały, lotki dłoni czarne. Długość 90 cm, rozpiętość skrzydeł 160-170 cm. W Polsce występuje na otwartych wodach całego kraju. Na zimę odlatuje. Gnieździ się w kępach drzew w okresie marzec-kwiecień. Składa 3-5 niebieskawozielonych jaj, które wysiaduje przez 25-26 dni. Młode są gniazdownikami i samodzielność uzyskują po 8-9 tygodniach. Czapla siwa jest gatunkiem łownym (na terenie czaplińców podlega całorocznej ochronie).
Czapla siwa (Ardea cinerea) to duża, drapieżna ptak z rodziny czapli, charakteryzująca się długą szyją i charakterystycznymi wygibasami w locie. Jej wierzch ciała jest popielaty, spód biały, a lotki dłoni czarne. Dorosłe osobniki osiągają około 90 cm długości oraz rozpiętość skrzydeł wynoszącą 160-170 cm. W Polsce występuje na otwartych wodach i jest gatunkiem wędrownym, odlatującym na zimę do cieplejszych krajów. Gniazduje w kępach drzew od marca do kwietnia, składając 3-5 niebieskawozielonych jaj, które wysiaduje przez 25-26 dni. Młode są gniazdownikami i uzyskują samodzielność po około 8-9 tygodniach.
Czapla siwa preferuje tereny z dostępem do wód, gdzie poluje głównie na ryby, ale także inne małe zwierzęta wodne. Jej umiejętności lotnicze pozwalają na precyzyjne ataki na ofiary. Jest ptakiem stadnym i tworzy duże grupy podczas polowań. Zasięg terytorialny tego gatunku obejmuje obszary Europy, Azji i Afryki.
Gatunek ten odgrywa istotną rolę ekologiczną regulując populację drobnych zwierząt wodnych oraz chroniąc przed ich nadmierną eksploatacją. Czapla siwa jest również ważnym elementem dla rekreacji łowieckiej; jednakże ze względu na ochronę gatunkową jest objęta całoroczną ochroną na terenie czaplińców.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czapla siwa w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chwytacz
osoba wybierająca zwierzynę z sieci podczas odłowów.
- czółenko
część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej
- czterodwudziestak
jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).
- ćwik
doświadczony, wyćwiczony ptak łowczy.
- ciec, ciec, cieknąć
o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.
- czternastak
jeleń byk noszący poroże posiadające po siedem odnóg na każdej tyce (czternastal regularny) lub na jednej z tyk (czternastak nieregularny).
- celowanie
zgrywanie w jedną linię oka, celownika i celu.
- chycać
o zającu i samie: poruszać się wolnymi skokami.
- czaty
sposób polowania polegąjący na czatowaniu w czatowni, na ambonie, na przestryku lub przy norze.
- chatka
gniazdo piżmaka zbudowane wśród trzcin i szuwarów z twarde] roślinności wodnej.