czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.) - definicja w słowniku łowieckim.

Definicja hasła: czapla siwa

czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.): ptak z rodziny czapli o długiej szyi, którą charakterystycznie wygina w locie. Wierzch ciała popielaty, spód biały, lotki dłoni czarne. Długość 90 cm, rozpiętość skrzydeł 160-170 cm. W Polsce występuje na otwartych wodach całego kraju. Na zimę odlatuje. Gnieździ się w kępach drzew w okresie marzec-kwiecień. Składa 3-5 niebieskawozielonych jaj, które wysiaduje przez 25-26 dni. Młode są gniazdownikami i samodzielność uzyskują po 8-9 tygodniach. Czapla siwa jest gatunkiem łownym (na terenie czaplińców podlega całorocznej ochronie).

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj czapla siwa w wyszukiwarce Google

Podziel się informacjami z innymi użytkownikami strony.
Jeśli znasz lepszą definicję lub ciekawostki dotyczące hasła czapla siwa, napisz tutaj:

chłyst: młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.

combrownik: lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.

czok: zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)

ciągnąć: 1) o ptakach wędrownych lecących wiosną na północ a w jesieni na południe;
2) o słonkach w czasie lotu tokowego.