Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cieczka

cieczka, cieczka, ciekanie się

okres rui u ssaków z rodziny psów i łasicowatych.

Cieczka to okres rui u ssaków z rodziny psowatych i łasicowatych. Jest to czas, w którym samice są płodne i gotowe do rozrodu. Występuje cyklicznie raz w ciągu roku i trwa zazwyczaj kilka tygodni. Podczas cieczki samica wydziela feromony, które przyciągają samce i sygnalizują gotowość do rozrodu.

Wśród psowatych, cieczka charakteryzuje się zmianami zachowania - np. samica może być bardziej aktywna, zainteresowana pieszymi lub wydawać specyficzne dźwięki - a także fizycznymi zmianami, takimi jak obrzęk sromu czy krew w wydzielinach.

U niektórych gatunków zwierząt, takich jak lisy czy wilki, cieczka ma istotne znaczenie dla ich społecznego życia w stadach i wpływa na hierarchię społeczną oraz rywalizację między samcami o prawo do rozrodu. Samce w tym okresie mogą rywalizować o uwagę płodnej samicy poprzez walki lub ceremonie zalotów.

Z racji na fakt, że cieczka jest kluczowym okresem w życiu rozrodczym ssaków drapieżnych, jest to także istotny element w planowaniu polowań oraz hodowli tych zwierząt. Zrozumienie cieczki jest istotne zarówno dla myśliwych, którzy chcą kontrolować populacje dzikich zwierząt, jak i dla hodowców odpowiedzialnych za reprodukcję ssaków łownych.

Podsumowując, cieczka stanowi naturalny cykl rui u samic psowatych i łasicowatych, który sygnalizuje ich płodność i gotowość do rozrodu. Jest to istotny element życia tych zwierząt zarówno pod względem biologicznym, jak i społecznym.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cieczka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

chata

gniazdo bobra zbudowane z gałęzi.

cukrować

o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.

czyszczenie broni

bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)

czternastak

jeleń byk noszący poroże posiadające po siedem odnóg na każdej tyce (czternastal regularny) lub na jednej z tyk (czternastak nieregularny).

Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich

pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)

chrap

charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.

czółenko

część łącząca lufę z kolbą w myśliwskiej broni łamanej

combrownik

lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.

cietrzew, cietrzew (Lyrurus Tetrix L.)

ptak wielkości kury domowej z rzędu kuraków. Samiec (kogut) czarny z metalicznym połyskiem i ogonem w kształcie lity, samica (cieciorki) szarobrązowa; na skrzydłach mają białe pręgi. (...)

chyb, chyb, pióra

długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).