Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cieczka

cieczka, cieczka, ciekanie się

okres rui u ssaków z rodziny psów i łasicowatych.

Cieczka to okres rui u ssaków z rodziny psowatych i łasicowatych. Jest to czas, w którym samice są płodne i gotowe do rozrodu. Występuje cyklicznie raz w ciągu roku i trwa zazwyczaj kilka tygodni. Podczas cieczki samica wydziela feromony, które przyciągają samce i sygnalizują gotowość do rozrodu.

Wśród psowatych, cieczka charakteryzuje się zmianami zachowania - np. samica może być bardziej aktywna, zainteresowana pieszymi lub wydawać specyficzne dźwięki - a także fizycznymi zmianami, takimi jak obrzęk sromu czy krew w wydzielinach.

U niektórych gatunków zwierząt, takich jak lisy czy wilki, cieczka ma istotne znaczenie dla ich społecznego życia w stadach i wpływa na hierarchię społeczną oraz rywalizację między samcami o prawo do rozrodu. Samce w tym okresie mogą rywalizować o uwagę płodnej samicy poprzez walki lub ceremonie zalotów.

Z racji na fakt, że cieczka jest kluczowym okresem w życiu rozrodczym ssaków drapieżnych, jest to także istotny element w planowaniu polowań oraz hodowli tych zwierząt. Zrozumienie cieczki jest istotne zarówno dla myśliwych, którzy chcą kontrolować populacje dzikich zwierząt, jak i dla hodowców odpowiedzialnych za reprodukcję ssaków łownych.

Podsumowując, cieczka stanowi naturalny cykl rui u samic psowatych i łasicowatych, który sygnalizuje ich płodność i gotowość do rozrodu. Jest to istotny element życia tych zwierząt zarówno pod względem biologicznym, jak i społecznym.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cieczka w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

ciołek

roczny samiec żubra, łosia, jelenia lub daniela.

charkot

głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

chrzest myśliwski

ceremonia pomazania myśliwego farbą z pierwszej strzelonej przez niego sztuki danego gatunku. Myśliwy klęka na lewe kolano, lewą rękę trzyma na broni, a prawą na tuszy zwierza. Łowczy (...)

cewki

kończyny sarny

conductus, conductus, przewód łowiecki

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.

choroba motylicza, choroba motylicza, motylica

choroba wywoływana przez przywry. Najczęstsza, to motylica wątrobowa (fasciola hepatica). Posiada bardzo skomplikowany cykl rozwojowy z błotniarką moczarową jako żywicielem pośrednim. (...)

chrostówka

używana dawniej, zwłaszcza na polowaniach z chartami, mała, ale bardzo donośna trąbka myśliwska.

ćwik

doświadczony, wyćwiczony ptak łowczy.

czemchanie

wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).