Definicja hasła: cukrować
- cukrować
o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.
Cukrować - termin używany w kontekście myślistwa, zwłaszcza w odniesieniu do psów gończych. Oznacza to emitowanie specyficznego dźwięku lub głosu podczas gonienia zwierzyny, który jest przyjemny dla ucha myśliwego. Jest to umiejętność posiadana przez doświadczone psy gończe, które potrafią wydawać melodyjne i harmonijne dźwięki, co może ułatwić myśliwym określenie położenia psa w terenie oraz przebiegu polowania.
W praktyce cukrowanie jest cenione ze względu na swoją estetykę oraz praktyczne zastosowanie podczas polowania. Dźwięk ten może być pomocny w określeniu położenia psa oraz zwierzyny, a także dodaje atmosfery polowaniu. Jest to umiejętność rozwijana i doskonalona przez psy gończe poprzez trening i doświadczenie zdobywane podczas polowań.
Cukrowanie jest często doceniane przez myśliwych jako element tradycji i kultury łowieckiej. Dzięki tej umiejętności psy gończe nie tylko pełnią funkcje praktyczne podczas polowania, ale także przyczyniają się do stwarzania specyficznej atmosfery, która wzbogaca doświadczenie łowieckie.
Warto zaznaczyć, że cukrowanie to specyficzna cecha charakterystyczna dla niektórych ras psów gończych, które mają naturalną skłonność do wydawania przyjemnych dla ucha dźwięków podczas pracy łowieckiej. Jednakże, nie wszystkie psy gończe posiadają tę umiejętność w równym stopniu.
W środowisku łowieckim umiejętność cukrowania jest więc ceniona zarówno ze względów praktycznych, jak i kulturowych. Z kolei ocena tego aspektu pracy psów gończych stanowi istotną część oceny ich wartości jako partnera myśliwskiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cukrować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czerta
dawny sposób polowania na dziki. Polegał na otaczaniu bogatego w dziki kompleksu leśnego przez 800 do 1000 naganiaczy. Otaczali oni koliście linię złożoną z dwunastu myśliwych. Przed (...)
- charkot
głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.
- ciecier
gwarowe, cietrzew kogut.
- cwał
sposób szybkiego poruszania się zwierzyny płowej.
- czok
zwężenie części wylotowej lufy śrutowej, mającej na celu zwiększenie pokrycia. Produkowane, są lufy o 1/4, 1/2, 3/4 i pełnych czokach; przeważnie prawa lufa ma półczok, lewa pełny (...)
- chata
gniazdo bobra zbudowane z gałęzi.
- czterodwudziestak
jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).
- ciecieruk
gwarowe, młody cietrzew kogut.
- chrap
charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.
- chybiać
nie trafiać zwierzyny, strzelać bezskutecznie.