Definicja hasła: cukrować
- cukrować
o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.
Cukrować - termin używany w kontekście myślistwa, zwłaszcza w odniesieniu do psów gończych. Oznacza to emitowanie specyficznego dźwięku lub głosu podczas gonienia zwierzyny, który jest przyjemny dla ucha myśliwego. Jest to umiejętność posiadana przez doświadczone psy gończe, które potrafią wydawać melodyjne i harmonijne dźwięki, co może ułatwić myśliwym określenie położenia psa w terenie oraz przebiegu polowania.
W praktyce cukrowanie jest cenione ze względu na swoją estetykę oraz praktyczne zastosowanie podczas polowania. Dźwięk ten może być pomocny w określeniu położenia psa oraz zwierzyny, a także dodaje atmosfery polowaniu. Jest to umiejętność rozwijana i doskonalona przez psy gończe poprzez trening i doświadczenie zdobywane podczas polowań.
Cukrowanie jest często doceniane przez myśliwych jako element tradycji i kultury łowieckiej. Dzięki tej umiejętności psy gończe nie tylko pełnią funkcje praktyczne podczas polowania, ale także przyczyniają się do stwarzania specyficznej atmosfery, która wzbogaca doświadczenie łowieckie.
Warto zaznaczyć, że cukrowanie to specyficzna cecha charakterystyczna dla niektórych ras psów gończych, które mają naturalną skłonność do wydawania przyjemnych dla ucha dźwięków podczas pracy łowieckiej. Jednakże, nie wszystkie psy gończe posiadają tę umiejętność w równym stopniu.
W środowisku łowieckim umiejętność cukrowania jest więc ceniona zarówno ze względów praktycznych, jak i kulturowych. Z kolei ocena tego aspektu pracy psów gończych stanowi istotną część oceny ich wartości jako partnera myśliwskiego.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cukrować w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- cielna
o żubrzycy, łoszy, łani: nosząca płód.
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).
- cwał
sposób szybkiego poruszania się zwierzyny płowej.
- czochrać się
o jeleniach i dzikach: wycierać się o drzewa.
- cofny
wyżeł dający się łatwo odwołać.
- cherlawy
wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- cyraneczka, cyraneczka (Anas crecca L.)
najmniejsza z krajowych kaczek należąca do kaczek właściwych (pływających). Kaczor cyraneczki (w szacie godowej) pięknie ubarwiony z zielonogranatowym lusterkiem, kaczka szarobrązowa. (...)
- chrap
charakterystyczny głos wydawany przez łosia byka w czasie bukowiska.