Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: ciąg

ciąg

1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.

Ciąg jako nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej oznacza kształt i wymiary gwintu, który jest wycięty w lufie broni. Gwint ma za zadanie utrzymać nabój w miejscu, aby zapewnić precyzyjne strzelanie. Gwinty są różne dla różnych rodzajów broni, a ciąg określa konkretny typ gwintu. Na przykład ciąg 12/70 oznacza, że lufa ma gwint o średnicy 12 milimetrów i skoku 70 milimetrów.

Drugie znaczenie hasła „ciąg” dotyczy przelotu dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę. Ciągi ptaków są czasami bardzo liczne i można je usłyszeć na duże odległości. Myśliwi mogą wykorzystać te ciągi do polowania, ponieważ ptaki są skupione i łatwo je trafić. Zazwyczaj ptaki lecą nisko nad ziemią, dlatego myśliwi mają dużo czasu na celowanie i strzelanie oraz mogą ustawić się w strategicznych miejscach, aby skutecznie polować na ptaki podczas ich przelotu.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj ciąg w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

czochrać się

o jeleniach i dzikach: wycierać się o drzewa.

czworak, czworak, fierling

nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.

chwatny

inaczej bierny.

caniductores, caniductores, psiarze

służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.

ciągnięcie

powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,

chody psa

sposób poruszania się psa myśliwskiego podczas pracy w terenie.

czemchanie

wycieranie przez jeleniowate poroża ze scypulu (o drzewa lub krzewy).

cietrzew, cietrzew (Lyrurus Tetrix L.)

ptak wielkości kury domowej z rzędu kuraków. Samiec (kogut) czarny z metalicznym połyskiem i ogonem w kształcie lity, samica (cieciorki) szarobrązowa; na skrzydłach mają białe pręgi. (...)

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

cewka

noga samy.