Definicja hasła: combrownik
- combrownik
lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.
Combrownik to lekceważące określenie używane w środowisku myśliwych, odnoszące się do osób polujących wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny. Combrownicy często charakteryzują się brakiem doświadczenia w polowaniu, niewłaściwym sprzętem oraz niewystarczającymi umiejętnościami łowieckimi. Z reguły nie przestrzegają przepisów dotyczących polowania oraz zaniedbują bezpieczeństwo innych myśliwych. Postrzegani są jako osoby nieposzanujące tradycji i etyki łowiectwa oraz nieprzejawiające szacunku dla zwierząt i środowiska naturalnego. Ich działania mogą mieć negatywne skutki dla populacji dzikich zwierząt oraz stanowić zagrożenie dla środowiska.
W kontekście łowiectwa, termin "combrownik" jest używany do opisania osób, które traktują polowanie wyłącznie jako sposób na zdobycie trofeum lub mięsa, pomijając przy tym inne aspekty związane z poszanowaniem natury i zwierząt. Combrownicy często są postrzegani jako niszczyciele ekosystemów, stosujący niestosowne metody polowań i naruszający prawa dotyczące ochrony środowiska oraz dobrostanu zwierząt.
Ludzie używający tego określenia mają tendencję do lekceważenia combrowników, uważając ich za osoby nieodpowiedzialne, nieetyczne i szkodliwe dla przyrody. Termin ten pełni funkcję krytyki społecznej wobec osób nadużywających prawa łowieckie oraz ignorujących zasady etyki łowieckiej i ochrony środowiska naturalnego.
Warto zauważyć, że termin "combrownik" jest obarczony negatywnym zabarwieniem i jest stosowany jako wyraz dezaprobaty wobec postaw i zachowań osób traktujących polowanie powierzchownie i bez szacunku dla natury oraz tradycji łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj combrownik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czas ochronny
okres, w którym na mocy ustawy nie wolno polować na dany gatunek zwierzyny łownej; przeważnie obejmuje on czas rozrodu i wychowywania młodych.
- charkot
głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.
- conductus, conductus, przewód łowiecki
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.
- cieciorka
kura cietrzewia.
- celownik
zestaw służący do celowania. Celownik może być otwarty lub optyczny; otwarty składa się: na lufie broni kulowej z muszki i szczerbinki, na lufie broni śrutowej tylko z muszki (przy (...)
- cukrować
o psach gończych: podczas gonienia wydawać głos przyjemny dla ucha myśliwego.
- czas łojny
okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną.
- Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich
pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)
- cholera ptaków
bardzo zaraźliwa choroba ptaków (szczególnie bażantów) wywoływana przez bakterie (Pasteurella aviseptica). Zwalczanie polega na stosowaniu szczepionek.
- caniductores, caniductores, psiarze
służebnicy książęcy, którzy wodzili psy myśliwskie.