Definicja hasła: combrownik
- combrownik
lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.
Combrownik to lekceważące określenie używane w środowisku myśliwych, odnoszące się do osób polujących wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny. Combrownicy często charakteryzują się brakiem doświadczenia w polowaniu, niewłaściwym sprzętem oraz niewystarczającymi umiejętnościami łowieckimi. Z reguły nie przestrzegają przepisów dotyczących polowania oraz zaniedbują bezpieczeństwo innych myśliwych. Postrzegani są jako osoby nieposzanujące tradycji i etyki łowiectwa oraz nieprzejawiające szacunku dla zwierząt i środowiska naturalnego. Ich działania mogą mieć negatywne skutki dla populacji dzikich zwierząt oraz stanowić zagrożenie dla środowiska.
W kontekście łowiectwa, termin "combrownik" jest używany do opisania osób, które traktują polowanie wyłącznie jako sposób na zdobycie trofeum lub mięsa, pomijając przy tym inne aspekty związane z poszanowaniem natury i zwierząt. Combrownicy często są postrzegani jako niszczyciele ekosystemów, stosujący niestosowne metody polowań i naruszający prawa dotyczące ochrony środowiska oraz dobrostanu zwierząt.
Ludzie używający tego określenia mają tendencję do lekceważenia combrowników, uważając ich za osoby nieodpowiedzialne, nieetyczne i szkodliwe dla przyrody. Termin ten pełni funkcję krytyki społecznej wobec osób nadużywających prawa łowieckie oraz ignorujących zasady etyki łowieckiej i ochrony środowiska naturalnego.
Warto zauważyć, że termin "combrownik" jest obarczony negatywnym zabarwieniem i jest stosowany jako wyraz dezaprobaty wobec postaw i zachowań osób traktujących polowanie powierzchownie i bez szacunku dla natury oraz tradycji łowieckiej.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj combrownik w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- czysty strzał
strzał kładący Zwierzynę w ogniu.
- czyszczenie broni
bardzo ważny zabieg, polegający na usunięciu z przewodów luf bardzo szkodliwych osadów po strzale oraz wody i kurzu z zewnętrznej strony broni po polowaniu. Po wyczyszczeniu specjalnymi (...)
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- chrapy
nozdrza jelenia, łosia, daniela, muflona, sarny i kozicy.
- CIC
Conseil International de la Chasse.
- czapeczka
kaptur ptaka łowczego.
- ciąg
1) nazwa gwintu w gwintowanej broni myśliwskiej;
2) przelot dzikich kaczek lub gęsi wieczorem na żerowiska i rano na wodę, wykorzystywane przez myśliwych na polowaniu.
- cielić się
o samicach żubra, łosia, jelenia i daniela: rodzić młode.
- chłodzić się
o zwierzynie: kąpać się w babrzysku.
- cewka
noga samy.