Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cherlawy

cherlawy

wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.

Cherlawy – termin łowiecki oznaczający zwierzę, które jest wynędzniałe i nie nadające się do hodowli ze względu na słabe kondycje fizyczną. Zwierzę cherlawe może charakteryzować się zanikiem mięśni, wychudzeniem oraz ogólnym osłabieniem organizmu. Określenie to często stosowane jest w odniesieniu do zwierzyny łownej, takiej jak dziki, sarny czy jelenie, które z różnych przyczyn (np. chorób, niedoboru pożywienia) znajdują się w złym stanie zdrowia i nie są odpowiednie do wykorzystania w hodowli.

Zwierzęta cherlawe są z reguły mniej wartościowe z punktu widzenia myśliwych i hodowców, ponieważ nie reprezentują odpowiedniej jakości genetycznej i mogą przekazać słabe cechy potomstwu. Ponadto ich mięso często jest bardziej chudsze i biedniejsze w składniki odżywcze niż u zwierząt zdrowych.

W praktyce łowieckiej termin "cherlawy" jest istotny także ze względów etycznych – myśliwi starają się w szczególności polować na zwierzynę cherlawą, ponieważ zgodnie z zasadami etyki łowieckiej powinno się eliminować chore i osłabione osobniki, aby zapewnić zdrowie populacji oraz poprawić pulę genów.

W konsekwencji odróżnienie zwierzyny cherlawej od zdrowej stanowi istotną umiejętność dla każdego myśliwego, mającą wpływ zarówno na selektywne polowania, jak i na dbałość o dobre warunki populacji zwierząt łownych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cherlawy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

cieszynka

małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.

Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich

pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)

czworak, czworak, fierling

nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.

ciąć

o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.

czuszykanie

jeden z głosów wydawanych przez koguta cietrzewia podczas tokowania.

cieknąć

inaczej ciec.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.

chwatny

inaczej bierny.

cień

inaczej bałwan.

cielę

młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).