Definicja hasła: cherlawy
- cherlawy
wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.
Cherlawy – termin łowiecki oznaczający zwierzę, które jest wynędzniałe i nie nadające się do hodowli ze względu na słabe kondycje fizyczną. Zwierzę cherlawe może charakteryzować się zanikiem mięśni, wychudzeniem oraz ogólnym osłabieniem organizmu. Określenie to często stosowane jest w odniesieniu do zwierzyny łownej, takiej jak dziki, sarny czy jelenie, które z różnych przyczyn (np. chorób, niedoboru pożywienia) znajdują się w złym stanie zdrowia i nie są odpowiednie do wykorzystania w hodowli.
Zwierzęta cherlawe są z reguły mniej wartościowe z punktu widzenia myśliwych i hodowców, ponieważ nie reprezentują odpowiedniej jakości genetycznej i mogą przekazać słabe cechy potomstwu. Ponadto ich mięso często jest bardziej chudsze i biedniejsze w składniki odżywcze niż u zwierząt zdrowych.
W praktyce łowieckiej termin "cherlawy" jest istotny także ze względów etycznych – myśliwi starają się w szczególności polować na zwierzynę cherlawą, ponieważ zgodnie z zasadami etyki łowieckiej powinno się eliminować chore i osłabione osobniki, aby zapewnić zdrowie populacji oraz poprawić pulę genów.
W konsekwencji odróżnienie zwierzyny cherlawej od zdrowej stanowi istotną umiejętność dla każdego myśliwego, mającą wpływ zarówno na selektywne polowania, jak i na dbałość o dobre warunki populacji zwierząt łownych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cherlawy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- CIC
Conseil International de la Chasse.
- cietrzew, cietrzew (Lyrurus Tetrix L.)
ptak wielkości kury domowej z rzędu kuraków. Samiec (kogut) czarny z metalicznym połyskiem i ogonem w kształcie lity, samica (cieciorki) szarobrązowa; na skrzydłach mają białe pręgi. (...)
- ciągnięcie
powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,
- combrownik
lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.
- ciec, ciec, cieknąć
o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.
- ciche pędzenie
naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).
- czapliniec
miejsce licznego gniazdowania czapli. W czaplińcu czaple siwe podlegają całkowitej ochronie.
- cuch
węch psa myśliwskiego.
- czysty strzał
strzał kładący Zwierzynę w ogniu.