Definicja hasła: cherlawy
- cherlawy
wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.
Cherlawy – termin łowiecki oznaczający zwierzę, które jest wynędzniałe i nie nadające się do hodowli ze względu na słabe kondycje fizyczną. Zwierzę cherlawe może charakteryzować się zanikiem mięśni, wychudzeniem oraz ogólnym osłabieniem organizmu. Określenie to często stosowane jest w odniesieniu do zwierzyny łownej, takiej jak dziki, sarny czy jelenie, które z różnych przyczyn (np. chorób, niedoboru pożywienia) znajdują się w złym stanie zdrowia i nie są odpowiednie do wykorzystania w hodowli.
Zwierzęta cherlawe są z reguły mniej wartościowe z punktu widzenia myśliwych i hodowców, ponieważ nie reprezentują odpowiedniej jakości genetycznej i mogą przekazać słabe cechy potomstwu. Ponadto ich mięso często jest bardziej chudsze i biedniejsze w składniki odżywcze niż u zwierząt zdrowych.
W praktyce łowieckiej termin "cherlawy" jest istotny także ze względów etycznych – myśliwi starają się w szczególności polować na zwierzynę cherlawą, ponieważ zgodnie z zasadami etyki łowieckiej powinno się eliminować chore i osłabione osobniki, aby zapewnić zdrowie populacji oraz poprawić pulę genów.
W konsekwencji odróżnienie zwierzyny cherlawej od zdrowej stanowi istotną umiejętność dla każdego myśliwego, mającą wpływ zarówno na selektywne polowania, jak i na dbałość o dobre warunki populacji zwierząt łownych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cherlawy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cel
punkt, do którego mierzy się i strzela.
- chruściele, chruściele (Rallidae)
rodzina ptaków naziemnych z rzędu żurawiowatych. Z gatunków łownych do chruścieli należą derkacz i łyska.
- czarnuch
gwarowe określenie dzika.
- Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich
pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)
- chyb, chyb, pióra
długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).
- cap
samiec kozicy.
- czas łojny
okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną.
- czochrać się
o jeleniach i dzikach: wycierać się o drzewa.
- ciągnięcie
powolne poruszanie się, wędrowanie żubrów, zwierzyny płowej, muflonów,
- cewka
noga samy.