Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cherlawy

cherlawy

wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.

Cherlawy – termin łowiecki oznaczający zwierzę, które jest wynędzniałe i nie nadające się do hodowli ze względu na słabe kondycje fizyczną. Zwierzę cherlawe może charakteryzować się zanikiem mięśni, wychudzeniem oraz ogólnym osłabieniem organizmu. Określenie to często stosowane jest w odniesieniu do zwierzyny łownej, takiej jak dziki, sarny czy jelenie, które z różnych przyczyn (np. chorób, niedoboru pożywienia) znajdują się w złym stanie zdrowia i nie są odpowiednie do wykorzystania w hodowli.

Zwierzęta cherlawe są z reguły mniej wartościowe z punktu widzenia myśliwych i hodowców, ponieważ nie reprezentują odpowiedniej jakości genetycznej i mogą przekazać słabe cechy potomstwu. Ponadto ich mięso często jest bardziej chudsze i biedniejsze w składniki odżywcze niż u zwierząt zdrowych.

W praktyce łowieckiej termin "cherlawy" jest istotny także ze względów etycznych – myśliwi starają się w szczególności polować na zwierzynę cherlawą, ponieważ zgodnie z zasadami etyki łowieckiej powinno się eliminować chore i osłabione osobniki, aby zapewnić zdrowie populacji oraz poprawić pulę genów.

W konsekwencji odróżnienie zwierzyny cherlawej od zdrowej stanowi istotną umiejętność dla każdego myśliwego, mającą wpływ zarówno na selektywne polowania, jak i na dbałość o dobre warunki populacji zwierząt łownych.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cherlawy w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

ciągi słonek

wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.

chody psa

sposób poruszania się psa myśliwskiego podczas pracy w terenie.

czaple, czaple (Ardeidae)

rodzina ptaków z rzędu brodzących. Mają długi dziób (ostro zakończony), szyję, skok i palce długie. Dobrze chodzą i pływają. W locie charakterystycznie wyginają szyję w kształcie (...)

chrapanie

charakterystyczny glos wydawany przez słonkę w czasie lotu tokowego (ciągu).

cwał

sposób szybkiego poruszania się zwierzyny płowej.

cielę

młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).

czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.)

ptak z rodziny czapli o długiej szyi, którą charakterystycznie wygina w locie. Wierzch ciała popielaty, spód biały, lotki dłoni czarne. Długość 90 cm, rozpiętość skrzydeł 160-170 cm. (...)

ćwik

doświadczony, wyćwiczony ptak łowczy.

czernienie luf, czernienie luf, brunirowanie, oksydowanie

wytwarzanie na metalowych częściach broni powłoki ochronnej zabezpieczającej przed rdzą, Polega to na sztucznym wywoływaniu rdzy (przez działanie kwasami, a następnie zaprawianiu olejem i (...)

czas łojny

okres przed rują, gdy samce wykazują najlepszą kondycję fizyczną.