Definicja hasła: cherlawy
- cherlawy
wynędzniały zwierz nie nadający się do hodowli.
Cherlawy – termin łowiecki oznaczający zwierzę, które jest wynędzniałe i nie nadające się do hodowli ze względu na słabe kondycje fizyczną. Zwierzę cherlawe może charakteryzować się zanikiem mięśni, wychudzeniem oraz ogólnym osłabieniem organizmu. Określenie to często stosowane jest w odniesieniu do zwierzyny łownej, takiej jak dziki, sarny czy jelenie, które z różnych przyczyn (np. chorób, niedoboru pożywienia) znajdują się w złym stanie zdrowia i nie są odpowiednie do wykorzystania w hodowli.
Zwierzęta cherlawe są z reguły mniej wartościowe z punktu widzenia myśliwych i hodowców, ponieważ nie reprezentują odpowiedniej jakości genetycznej i mogą przekazać słabe cechy potomstwu. Ponadto ich mięso często jest bardziej chudsze i biedniejsze w składniki odżywcze niż u zwierząt zdrowych.
W praktyce łowieckiej termin "cherlawy" jest istotny także ze względów etycznych – myśliwi starają się w szczególności polować na zwierzynę cherlawą, ponieważ zgodnie z zasadami etyki łowieckiej powinno się eliminować chore i osłabione osobniki, aby zapewnić zdrowie populacji oraz poprawić pulę genów.
W konsekwencji odróżnienie zwierzyny cherlawej od zdrowej stanowi istotną umiejętność dla każdego myśliwego, mającą wpływ zarówno na selektywne polowania, jak i na dbałość o dobre warunki populacji zwierząt łownych.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cherlawy w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- cieszynka
małokalibrowa broń gwintowana z XVII w. używana do polowań na ptaki i drobną zwierzynę.
- Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich
pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)
- czworak, czworak, fierling
nietypowa broń myśliwska (łamana) posiadająca cztery lufy, przeważnie dwie kulowe i dwie śrutowe.
- ciąć
o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.
- czuszykanie
jeden z głosów wydawanych przez koguta cietrzewia podczas tokowania.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- chwatny
inaczej bierny.
- cielę
młody żubr, łoś, jeleń i daniel (w pierwszym roku życia).