Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: cieki

cieki, cieki, zgrzebła

nogi ptaków z rzędu kuraków.

Cieki - nogi ptaków z rzędu kuraków. Są to zazwyczaj małe ptaki o krótkich i szerokich skrzydłach oraz długich, wygiętych ogonach. Charakteryzują się czarnym i białym upierzeniem, które jest dobrze widoczne podczas lotu. Ich czarne dzioby posiadają charakterystyczny kształt, ułatwiający im wyciąganie owadów z ziemi. Cieki zamieszkują głównie lasy tropikalne i subtropikalne, ale można je spotkać także w innych środowiskach, takich jak parki narodowe, pola uprawne i ogrody. Ptaki te są aktywne zarówno w ciągu dnia, jak i nocy, a ich dieta składa się głównie z owadów i innych małych stworzeń.

Cieki przemieszczają się szybko po ziemi lub gałęziach drzew, polując na swoje ofiary. Pełnią też istotną rolę ekologiczną jako eliminatory martwych liści i innych odpadków leśnych oraz przenosząc nasiona roślin między miejscami. Dodatkowo stanowią naturalnych drapieżników z regulują populacje owadów i innych małych stworzeń.

Ptaki te mają istotne znaczenie dla zachowania równowagi biologicznej w swoich siedliskach oraz dla ochrony różnorodności biologicznej.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj cieki w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

chrzest myśliwski

ceremonia pomazania myśliwego farbą z pierwszej strzelonej przez niego sztuki danego gatunku. Myśliwy klęka na lewe kolano, lewą rękę trzyma na broni, a prawą na tuszy zwierza. Łowczy (...)

cieczka, cieczka, ciekanie się

okres rui u ssaków z rodziny psów i łasicowatych.

cewki

kończyny sarny

chyb, chyb, pióra

długie i sztywne włosy wyrastające na grzbiecie dzika i łosia, które w podnieceniu zwierz stroszy (stawia).

cofny

wyżeł dający się łatwo odwołać.

chłyst

młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.

czterodwudziestak

jeleń byk noszący poroże posiadające po dwanaście odnóg na każdej tyce (cz. regularny) lub na jednej z tyk (cz. nieregularny).

ciąć

o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.

conductus, conductus, przewód łowiecki

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na dostarczaniu i utrzymywaniu podwód dla księcia, jego strzelców i dworu podczas polowania.

chałupa

legowisko zająca w śniegu.