Internetowy Słownik Łowiecki

Definicja hasła: chłyst

chłyst

młody jeleń (byczek) przebywający w okresie rykowiska w pobliżu chmary, odpędzany przez stadnego byka.

Chłyst to określenie używane w języku łowieckim na młodego jeleńczyka, który zazwyczaj pojawia się w okresie rykowiska. Rykowisko to czas walk samców jeleni o przywództwo w stadzie oraz o prawo do kopulacji z samicami. Chłyst jest młodym byczkiem, który przebywa w pobliżu chmary, czyli grupy samic i młodych jeleni. Chmary są zazwyczaj liczebne i składają się z kilku lub kilkunastu osobników.

W okresie rykowiska chłyst może być przepędzany przez stadnego byka, który chroni swoje stado przed intruzami. Byk używa swojego głosu i ruchów ciała, aby odstraszyć chłysta. Chłyst może być również określany jako "samotny byczek" lub "samotny jeleń". Jest to młody samiec, który nie ma własnego stada ani przywódcy. Szuka on innych samców, do których mógłby dołączyć lub próbuje stworzyć własne stado.

Chociaż chłyst może być odpędzany przez inne samce, czasem jest także akceptowany w stadzie, gdzie staje się częścią grupy. Mimo że początkowo może zostać uznany za intruza lub zagrożenie dla innych samców, stanowi ważny element w ekosystemie łowieckim. Chłysty odgrywają istotną rolę w utrzymaniu równowagi populacji dzikich zwierząt oraz posiadają znaczenie dla dynamiki populacji na danym obszarze łowieckim.

Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chłyst w wyszukiwarce Google

Inne hasła na literę C

zobacz pełną listę haseł

charkot

głos wydawany przez wilka goniącego zwierzynę.

cień

inaczej bałwan.

ciecier

gwarowe, cietrzew kogut.

cieczka, cieczka, ciekanie się

okres rui u ssaków z rodziny psów i łasicowatych.

ciec, ciec, cieknąć

o kurakach: uchodzić pieszo bezszelestnie.

cyranka, cyranka (Anas querquedula L.)

ptak z rodziny kaczek należący do kaczek właściwych (pływających). Kaczor (w szacie godowej) barwnie upierzony z zielonym lusterkiem. Kaczka brunatna. Długość ciała 36-40 cm, ciężar (...)

Centralny Związek Polskich Stowarzyszeń Łowieckich

pierwsza ogólnokrajowa organizacja łowiectwa polskiego powstała 9 lipca 1923 r. w Warszawie. Na zjeździe organizacyjnym obecne były: Galicyjskie Towarzystwo Łowieckie, Polskie Towarzystwo (...)

cewki

kończyny sarny

ciąć

o dziku: atakować szablami myśliwego lub psa.

conductus ferinae

jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.