Definicja hasła: chycać
- chycać
o zającu i samie: poruszać się wolnymi skokami.
Chycać to technika polowania polegająca na wykorzystaniu zwierzęcia jako przynęty. Jest często stosowana do polowania na zające i sarny. Polega ona na wypuszczeniu zwierząt na polowanie, gdzie poruszają się wolnymi skokami. Celem tej techniki jest sprowokowanie drapieżnika do ataku, co umożliwia myśliwemu oddanie strzału.
Chycać może być wykonywane na różne sposoby, najczęściej za pomocą specjalnych klatek lub siatek służących do trzymania zwierząt. Te elementy są umieszczane w miejscach, gdzie drapieżnik może je łatwo zauważyć. Po umieszczeniu przynęty myśliwy ukrywa się i czeka na atak drapieżnika. Technika chycania może być również wykonywana bez użycia klatek lub siatek; w tym przypadku myśliwy musi nauczyć się wypuszczać zwierzęta tak, aby poruszały się one wolnymi skokami.
Chycenie jest uznawane za skuteczną metodę polowania, jednak wymaga odpowiednich umiejętności oraz zrozumienia zachowań łownych zwierząt. W Polsce jest to technika regulowana prawem, która podlega konkretnym ograniczeniom i wymogom dotyczącym sposobu jej wykonania oraz gatunków zwierząt, na które można ją stosować.
Potrzebujesz dokładniejszych informacji?
szukaj chycać w wyszukiwarce Google
Inne hasła na literę C
- chody psa
sposób poruszania się psa myśliwskiego podczas pracy w terenie.
- combrownik
lekceważące określenie myśliwego, polującego wyłącznie w celu zdobycia dziczyzny.
- conductus ferinae
jeden z ciężarów łowieckich prawa książęcego, polegający na obowiązku odwożenia ubitej zwierzyny, poszukiwaniu postrzałków oraz wożeniu namiotów książęcych podczas polowania.
- ciągi słonek
wiosenne loty tokowe słonek odbywane wieczorem po zachodzie słońca, rzadziej o świcie.
- czatownia
obudowane naziemne stanowisko myśliwskie przeznaczone głównie do polowania na wilki i lisy przy przynęcie.
- CIC
Conseil International de la Chasse.
- ciche pędzenie
naganianie zwierzyny przy pomocy 2-4 naganiaczy cicho przechodzących przez miot. Stosowane podczas polowań na samy i jelenie (zwierzyna powoli opuszcza miot).
- czapla siwa, czapla siwa (Ardca cincrea L.)
ptak z rodziny czapli o długiej szyi, którą charakterystycznie wygina w locie. Wierzch ciała popielaty, spód biały, lotki dłoni czarne. Długość 90 cm, rozpiętość skrzydeł 160-170 cm. (...)
- czysty ptak
dzielny, doświadczony, dobrze ułożony ptak łowczy.